Używana Skoda Octavia II 1.4 TSI facelifting

Karoseria i wnętrze

Dobrze znana bryła nie wywołuje ciarek na plecach, w końcu widzimy ja za każdym rogiem, ale jest funkcjonalna. W oczy kłuje mnogość zarysowań i odprysków lakieru - jest on po prostu słabej jakości. Wersja kombi wygląda spójnie i zapewnia dużo przestrzeni dla pasażerów i ładunku. Pod tylną klapą znajduję się przepastny bagażnik o pojemności 580 litrów, który nie boi się żadnych wyzwań. Jego regularne kształty pozwalają na pełne wykorzystanie oferowanej przestrzeni. Pomimo upływu czasu to ciągle najlepszy wynik w klasie aut kompaktowych. Wiedząc, że nasze rzeczy podręczne mają się świetnie, zasiadam na tylną kanapę w poszukiwaniu podobnej wygody! I tu zaskoczenie!

O ile poprzednia generacja wypadała słabo jeśli chodzi o miejsce w drugim rzędzie siedzeń, nowszy model jest o wiele lepszy! Nawet z odsuniętym fotelem kierowcy moje nogi mają się nieźle i nie są wgniatane w oparcie. Przesiadka na miejsce pracy kierowcy wzmacnia pozytywne wrażenie przestrzeni. Prowadzący pojazd ma pełno miejsca. Całkiem dobrze sprawdzają się fotele, są przyjemnie miękkie i przy tym wygodne. Typowo niemiecka ergonomia deski rozdzielczej jest nudna, ale sprawia, że zawsze mamy pod ręką to czego szukamy. Wykonanie pulpitu środkowego stoi na całkiem dobrym poziomie, materiały są miękkie i nie zmęczone. Rodzinne aspiracje zdradzają liczne schowki rozlokowane po całym wnętrzu. Wszystko na swoim miejscu! Czas na rodzinną przejażdżkę!

Silnik i zawieszenie

Odpalam auto, ściszając radio, w napięciu nasłuchuję czy spod maski nie wydobywa się podejrzany hałaśliwy terkot zwiastujący konieczność wymiany napędu rozrządu. Rozruch przebiegł prawidłowo, silnik od razu zszedł na niższe obroty i był gotowy do pracy. W testowanej wersji zamontowano silnik 1.4 TSI CAXA o mocy 122 KM. Auto wyprodukowana w 2011 roku, więc teoretycznie powinno mieć napęd rozrządu oparty o zmodyfikowane części.

Niestety informacje jakie docierają od użytkowników sugerują, że problem nie został całkowicie wyeliminowany. Terkot potrafi pojawić się w dowolnym momencie nawet krótko po wymianie rozrządu w komplecie z nastawnikiem faz rozrządu. Właściciel mojej „testówki” również usłyszał niepokojące dźwięki pewnego chłodnego poranka…. Sytuacja nie powtórzyła się jednak i auto dalej jeździ na fabrycznych częściach. Czy słusznie czas pokaże.

Zobacz też: Używana Skoda Octavia II (2004 - ) - pojemna "Czeszka"

Spokojny o kondycję silnika wrzucam jedynkę i ruszam! Pierwszy kontakt z lewarkiem zmiany biegów jest bardzo pozytywny. Bieg wrzuca się lekko i bez oporu. Skrzynia nie zgrzyta i łatwo trafia w zadane miejsce. Tradycyjnie dla samochodów z grupy VAG posrebrzane elementy lewarka są starte… Puszczenie sprzęgła daję informację o jego zużyciu. Jeszcze parę tysięcy kilometrów i będzie wymagało wymiany. Auto płynnie przyspiesza pomimo sporej masy własnej. Gdy wciśnie się gaz do oporu Skoda potrafi miło zaskoczyć osiągami i... zawieść właściciela wysokim spalaniem. Trzeba się liczyć z tym, że mała jednostka zmuszona do wytężonej pracy spali nawet 10 litrów benzyny na sto kilometrów. Tylko w przypadku „głaskania” pedału przyspieszenia możemy liczyć na wyniki na poziomie 6 litrów. Wniosek jest prosty, jeśli dużo jeździmy i zależy nam na realnym małym spalaniu musimy zdecydować się na diesla. Generalnie mi jechało się dobrze, silnik jest elastyczny, ma bardzo dobrą kulturę pracy. Szybsza jazda oznacza niestety pojawienie się szumów z okolic górnych uszczelek drzwi.

Zawieszenie i podwozie

Muszę powiedzieć, że zaskoczyła mnie frajda z prowadzenia tak dużego auta! Łatwość z jaką pokonuje zakręty to niemałe przecież auto zachęca do dynamicznej jazdy. Należy podkreślić, że przy tym zapewnia należyty komfort podróżowania. Dopiero przy naprawdę dużych nierównościach czuć na plecach obecność niskoprofilowych opon. Przez okres  użytkowania nie zepsuło się w nim nic poważniejszego. Stukanie dochodzące z prawego koła udało się wyeliminować poprzez wymianę łącznika stabilizatora. Więcej ingerencji w harmonijną pracę zawieszenia nie było potrzebne. Znakomicie pod względem trwałości wypada tylna belka, przód wypada w tej kategorii nieco gorzej. Na szczęście części zamienne są łatwo dostępne i dosyć tanie.

Skoda Octavia II - co jeszcze się psuje?

Testowany egzemplarz ominęły usterki, na które skarżą się inni użytkownicy. Częstą przypadłością jest utrzymywanie się wysokich obrotów zaraz po odpaleniu zimnego silnika, będące procedurą wypalania katalizatora. W tym wypadku pomagała zmiana software’u. Niemal pewna jest awaria któregoś z czujników cofania. W silniku zawodzi sprzęgiełko elektromagnetyczne pompy wody. Niską trwałością wykazują się sprzęgła. Nagminnie dochodzi do korodowania gniazd oświetlenia tablicy rejestracyjnej w tylnej klapie.

Podsumowanie

Skoda Octavia II po latach potwierdza swoje walory. Samochód można śmiało polecić szerokiemu spektrum odbiorców, nie tylko rodzinom potrzebującym auta przestronnego z dużymi możliwościami przewozowymi. Dobre własności jezdne i mała usterkowość modelu sprawiają, że jest to jeden z najchętniej szukany modeli na rynku wtórnym. Ostrożnie należy podchodzić do silnika 1.4 TSI. Przed zakupem warto sprawdzić stan układu rozrządu, głównego powodu kiepskiej opinii o tej jednostce napędowej. 

Ceny części zamiennych

Osiągi: