Jak rozpoznać śliską jezdnię zimą?

Jeżeli w takim miejscu temperatura spadnie poniżej zera, cieniutka warstwa wody szybciej zamieni się w lód, niż grubsza. Jezdnia pokryta lodem tylko wyjątkowo jest szara. Zwykle jest albo bardzo ciemna, przypominająca jezdnię mokrą, albo znacznie jaśniejsza od pokrywającej ją szadzi lub szronu. Często można zauważyć na niej różne refleksy świetlne – lód załamuje nieźle światło, dzięki czemu można go w porę dostrzec. 

Zobacz również: Sposoby na zamarznięte szyby

Jeżeli występują na niej jedynie krótkie śliskie odcinki, np. na mostach i wiaduktach, wówczas są one najczęściej nierównomiernie pokryte lodem, pokruszonym lodem lub mieszanką drobno potłuczonego lodu z piaskiem i solą. Bez względu na to, jak wygląda w takich miejscach droga, można przyjąć, że co najmniej 95% będzie pokryte lodem. O takich miejscach ostrzegają znaki ze śnieżynką.

Efekty świetlne, jakie często towarzyszą zalodzonej drodze, są dobrze widoczne w światłach pojazdów, nadjeżdżających z przeciwka. Niestety, gdy taką jezdnię pokryje nawet najcieńsza warstwa świeżego, puszystego śniegu, wszystkie symptomy gołoledzi natychmiast znikają. W takiej sytuacji warto zwrócić uwagę na ślady poprzedzających samochodów i gdy nie są one prostolinijne, można „w ciemno” przyjąć, że pod śniegiem czyhają niemiłe niespodzianki. Gdy takich śladów nie ma, nie widać także rozbitych samochodów, warto na wszelki wypadek przekonać się, co jest pod kołami.

Zobacz również: Jak jechać po bardzo śliskiej nawierzchni, np. po jezdni pokrytej lodem?

Po zmniejszeniu prędkości do około 5 km/h należy po upewnieniu się, że nic nie nadjeżdża wyjechać na środek jezdni, włączyć bieg jałowy, wyłączyć ABS (jeżeli jest w samochodzie), a następnie mocno wcisnąć hamulec do zablokowania kół. Jeżeli zaczną się ślizgać, natychmiast puścić pedał hamulca i spokojnie wyprowadzić pojazd z poślizgu, a potem kontynuować jazdę z zachowaniem daleko idącej ostrożności i z dostosowana do panujących warunków prędkością.