W jaki sposób montuje się zbiornik gazu LPG i jego armaturę?

Przed rozpoczęciem prac montażowych należy się zastanowić nad wyborem miejsca, w którym zostanie zamontowany zbiornik gazu wraz z zaworem zespolonym (wielozaworem). Najczęściej wybieranym miejscem montażu zbiornika toroidalnego jest wnęka koła zapasowego, a rzadziej stosowany zbiornik typu walcowego znajduje miejsce w bagażniku, równolegle lub prostopadle do kierunku jazdy. W pojazdach, w których koło zapasowe umieszczone jest pod podłogą bagażnika, również istnieje montaż zbiornika w tym miejscu.

Jeżeli mowa o podłodze bagażnika, to w niektórych samochodach (np. Renault Megane II) jest ona wykonana z tworzywa sztucznego i przed założeniem butli LPG konieczne jest wykonanie wzmocnień podłogi. Niezależnie od typu zbiornika, musi on być zamontowany w solidny sposób, tak aby w żadnej sytuacji nie powodował zagrożenia dla pasażerów pojazdu. Jeżeli w stalowych elementach nadwozia lub podłogi trzeba wykonać dodatkowe otwory, np. pod śruby montażowe, nie można zapomnieć o ich zabezpieczeniu przed korozją i uszczelnieniu. Na zbiorniku LPG zamontowany jest zawór zespolony. W celu sprawdzenia szczelności jego osadzenia należy napełnić zbiornik powietrzem do ciśnienia 0,8 MPa.

Zobacz również: Jak programuje się sekwencyjne instalacje gazowe?

Osobny zbiornik paliwa to również dodatkowy wlew. Najczęściej jest on montowany w tylnym zderzaku. Ma to swoje plusy, takie jak chociażby łatwość wykonania otworu pod wlew, jednak naraża go na zabrudzenie. Jeżeli ktoś chciałby tego uniknąć i przy okazji sprawić, że na pierwszy rzut oka trudno będzie stwierdzić, że pojazd jest zasilany gazem, istnieje możliwość umieszczenia wlewu pod klapką wlewu benzyny. W niektórych samochodach jest w tym miejscu na tyle dużo wolnej przestrzeni, że można zastosować standardowy wlew typu włoskiego, a gdy miejsca jest mniej, można zamontować o połowę mniejszy element, typu holenderskiego i do tankowania używać odpowiedniej przejściówki.

Zobacz również: Jak działa układ recyrkulacji spalin?

Po montażu zbiornika oraz wlewu należy wzajemnie połączyć te elementy. Do tego celu stosuje się miedziane przewody ciśnieniowe o średnicy 8 mm wraz z pierścieniami samozacinającymi się. W połowie odległości pomiędzy wlewem, a zaworem należy wykonać pętlę kompensacyjną o średnicy około 10 cm. Następnie z wielozaworu wyprowadza się przewód miedziany 6 mm, który przechodząc pod podłogą pojazdu połączy zawór zespolony z reduktorem. Należy to wykonać w taki sposób, alby przeprowadzania przewodu nie utrudniał późniejszego demontażu elementów samochodu znajdujących się pod podłogą samochodu, takich jak np. układ zawieszenia oraz zminimalizować prawdopodobieństwo uszkodzenia przewodu ciśnieniowego podczas eksploatacji pojazdu. Konieczne jest wykonanie na tym przewodzie dwóch pętli kompensacyjnych, jednej w okolicach wnęki koła zapasowego, drugiej w komorze silnika przed parownikiem.