Jak działa instalacja gazowa pierwszej generacji?

Zbiornik paliwa LPG nie posiada pompy, a faza ciekła paliwa gazowego wydostaje się z niego dzięki ciśnieniu par nasyconych gazu. Następnie jest ona rozprężana i przechodzi w fazę gazową w dwustopniowym reduktorze (parowniku) i stamtąd jest pobierana do tzw. mieszalnika, który znajduje się na kanale dolotowym przed przepustnicą. Mieszalnik odpowiada za utworzenie mieszanki paliwowo-powietrznej, która jest stamtąd zasysana podciśnieniem w kolektorze ssącym do komory spalania. Sterowanie wielkością dawki paliwa gazowego odbywa się poprzez różnicę ciśnień między punktem wprowadzenia LPG do układu dolotowego, a komorą drugiego stopnia redukcji parownika. Sam reduktor jest podgrzewany za pomocą cieczy chłodzącej silnika pobieranej z nagrzewnicy.

Zobacz również: Jak uruchomić samochód „na pych”?

Do wybierania paliwa zasilającego silnik służy przełącznik umieszczony w kabinie samochodu. Steruje on elektrozaworami: gazowym i benzynowym. Podczas pracy silnika na benzynie elektrozawór odcina dopływ LPG i odwrotnie. Nie jest możliwe automatyczne przełączanie między paliwami. Ponieważ przechodzenie z zasilania benzyną na gaz w silniku gaźnikowym wymaga wypalenia paliwa zgromadzonego w gaźniku, czyni to tę czynność dość skomplikowaną i czasochłonną. Dlatego też najczęściej użytkownicy pojazdów z instalacją pierwszej generacji uruchamiają silniki od razu zasilając je gazem LPG, co szczególnie przy dodatnich temperaturach otoczenia jest dobrym rozwiązaniem.

Zobacz również: Jak bezpiecznie wykonywać prace pod samochodem?

Regulacja składu mieszanki odbywa się poprzez ustawienie napięcia wstępnego sprężyny drugiego stopnia redukcji parownika oraz za pomocą zaworu dławiącego znajdującego się na przewodzie między reduktorem, a mieszalnikiem. Z reguły instalacje tego typu ustawia się w taki sposób, aby na biegu jałowym i przy dużych obciążeniach mieszanka była nieco wzbogacona, natomiast przy średnich wartościach prędkości obrotowych skład mieszanki przechodził w stronę mieszanek ubogich. Głównymi zaletami instalacji gazowych pierwszej generacji są: prostota konstrukcji i łatwość montażu, natomiast do wad należą: możliwość zastosowania tylko do starszych konstrukcji silników bez wtrysku paliwa, konieczność częstych czynności regulacyjnych oraz wyraźny spadek osiągów samochodu podczas zasilania LPG. Obecnie tego typu instalacje gazowe możemy spotkać w samochodach najstarszych, najczęściej krajowej produkcji (FSO 1500, Polonez) i mimo dość prymitywnej konstrukcji sprawdzają się one zupełnie dobrze.