Rozpatrywana przez organ podatkowy sprawa dotyczyła szpitala (podatnika), który poddał w wątpliwość, czy transport sanitarny (komercyjny - całkowicie odpłatny), realizowany wyłącznie na życzenie pacjenta, bez zlecenia lekarza (ewentualnie na życzenie najbliższych pacjenta) może podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art 43 ust 1 pkt 20 ustawy o VAT. Szpital wskazał ponadto, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.
Więcej informacji na temat VAT w Logistyce znajdziesz tutaj
Stosownie do art 43 ust 1 pkt 20 zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT podlegają usługi transportu sanitarnego. Pojęcie transportu sanitarnego posiada swoją definicję legalną zawartą w art. 5 ust 33a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych który stanowi, iż transport sanitarny to przewóz osób, albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu. W myśl art 161ba ust 1 tej samej ustawy - transport sanitarny jest wykonywany specjalistycznymi środkami transportu lądowego, wodnego i lotniczego. Środki transportu sanitarnego muszą spełniać cechy techniczne oraz jakościowe zawarte w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane (art 161ba ust 2 cytowanej ustawy). Jak wskazał podatnik, usługi świadczonego przez niego komercyjnego transportu sanitarnego odbywają się zawsze specjalistycznymi środkami transportu drogowego - karetkami. Transport sanitarny to tzw. świadczenie towarzyszące, wchodzące w zakres świadczenia opieki zdrowotnej, w rozumieniu ustawy o świadczeniach. Cechami które charakteryzują transport sanitarny są przede wszystkim:
- ścisły związek z opieką medyczną,
- usługi te są realizowane na zlecenie lekarza (felczera),
- każdorazowo są realizowane specjalistycznym środkiem transportu.
Tymczasem, jak wskazał podatnik, realizowane przez niego usługi, polegają na tym, że transport sanitarny jest realizowany na życzenie pacjenta, co oznacza, że usługa ta często jest główną usługą, a nie jedynie „towarzyszącą”. W większości przypadków transport ten nie jest realizowany na zlecenie lekarza, ale na życzenie i na koszt pacjenta lub jego najbliższej rodziny.
W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym organ podatkowy przychylił się do stanowiska podatnika i uznał że kwestia tego, jakie było źródło finansowania tego transportu oraz tego, czy był on dokonany na zlecenie lekarza czy wyłącznie na życzenie pacjenta - jest bez znaczenia. Podobnie jak fakt, że transport sanitarny w tym przypadku stanowi świadczenie główne, a nie jedynie usługę towarzyszącą. Po dokonaniu analizy stanu faktycznego organ podatkowy zauważył, że na gruncie art 43 ust 1 pkt 20 ustawy o VAT, ze zwolnienia z opodatkowania korzystają usługi przewozu osób chorych lub rannych, specjalistycznymi pojazdami do tego służącymi, przez upoważnione podmioty. Najczęściej transport ten będzie dokonywany przy użyciu ambulansów obsługiwanych przez specjalnie do tego przeszkolone zespoły ratownicze. Organ podatkowy wskazał, że przepisy dotyczące zwolnienia z opodatkowania tych usług nie różnicują w żaden sposób sytuacji prawnopodatkowej w zakresie odpłatności tych usług. Brak jest również różnicowania na usługi które są bądź nie są finansowane ze środków publicznych. Przepis stanowi jedynie, że zwolnieniu z podatku VAT podlega transport sanitarny. Natomiast ustawa o świadczeniach, jest pomocna jedynie w zakresie zdefiniowania charakteru tego transportu. Zatem, jak stwierdził organ podatkowy, dla celów zwolnienia od opodatkowania VAT na gruncie art 43 ust 1 pkt 20 ustawy o VAT, ma znaczenie jedynie fakt, że transport dokonywany przez podatnika miał charakter transportu sanitarnego, tj. transportu chorych lub rannych osób specjalistycznymi środkami transportu. Natomiast nie jest istotne źródło pochodzenia środków finansowania na podstawie których świadczone są usługi transportu sanitarnego.
Zobacz też: VAT: usługa transportu pomiędzy państwem UE innym niż Polska a miejscem poza UE
W świetle tego stanu faktycznego, organ podatkowy stwierdził, że podatnik dokonując komercyjnych usług transportu sanitarnego osób, które są świadczone ze względów medycznych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art 43 ust 1 pkt 20 ustawy o VAT.
Tekst: Monika Cieślak, ECDDP Sp.z.o.o.