Według definicji strefą ruchu jest obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi. Pisząc o odpowiednich znakach drogowych ustawodawca ma na myśli oznaczenia D-52 "strefa ruchu" i D-53 "koniec strefy ruchu". Co zmieniają zapisy precyzujące strefę ruchu? Przepisy na ich mocy zaczynają obowiązywać również na niektórych drogach wewnętrznych. A to oznacza mniej więcej tyle, że kierowcy będą ponosić konsekwencje wynikające z łamania zasad wyznaczanych m.in. przez znaki.
Strefa ruchu: przepisy pozwalają na:
- karanie kierowców mandatem za:
- nieprawidłowe parkowanie,
- parkowanie w miejscach dla niepełnosprawnych,
- rozmawianie przez telefon komórkowy w czasie jazdy,
- brak zapiętych pasów bezpieczeństwa,
- policja i straż miejska mają prawo do podjęcia interwencji w czasie patrolu bez zgody właściciela drogi,
- nieoznakowane skrzyżowania stają się skrzyżowaniami równorzędnymi,
- tj. obowiązuje na nich zasada prawej ręki,
- zmienia się organizacja ruchu pieszych:
- piesi muszą poruszać się specjalnie wyznaczonymi szlakami drogowymi, w tym chodnikami,
- piesi są zobowiązani do korzystania z przejść dla pieszych,
- nie mogą chodzić całą szerokością jezdni.
Strefa ruchu: przepisy zmienia w sposób zasadniczy!
Zanim wprowadzone zostało pojęcie strefy ruchu, drogi wewnętrzne były wyjęte spod jurysdykcji przepisów o ruchu drogowym - bo to co do zasady teren prywatny. To oznacza że kierowcy mogli np. parkować samochody w sposób dowolny, a piesi poruszać się całą szerokością jezdni. Jeżeli na drodze wewnętrznej bez oznaczenia strefy ruchu kierowca popełni wykroczenie, policja lub straż miejska mają prawo go ukarać tylko w przypadku, w którym sprawę zgłosi właściciel.