Zawieszenie samochodu: rola i zadania
Choć zawieszenie może wydawać się stosunkowo prostym podzespołem, którego stadium ma za sobą długą drogę, nadal na tym polu prowadzone są intensywne prace rozwojowe i wprowadzane cenne innowacje. Zawieszenie stanowi jedno z największych wyzwań dla konstruktorów, ponieważ musi spełniać wiele funkcji często sprzecznych z sobą. To jedna z kluczowych części składowych samochodu, mająca decydujący wpływ na komfort jazdy i prowadzenie, ale także na bezpieczeństwo – jego ustawienie i stan techniczny decydują o długości drogi hamowania, skuteczności skręcania i poprawności pracy elektronicznych systemów wspomagających jazdę.
Podstawowym zadaniem zawieszenia jest zapewnienie właściwego kontaktu kół samochodu z podłożem. Rozumie się przez to zarówno skuteczne tłumienie nierówności, jak i najlepszą przyczepność do podłoża – wyeliminowanie momentów oderwania się kół wskutek uskoków lub przechyłów.
Zobacz też: Zawieszenie hydropneumatyczne - budowa, sposób działania, koszty
Jednocześnie zawieszenie musi zapewniać odpowiednie ustawienie kół i panować nad kinetyką całego samochodu, eliminując czynniki mające wpływ na zaburzenie stabilności: ograniczać przechyły podczas skręcania, gwałtownego hamowania czy też dynamicznego przyspieszania.
ŠKODA zawsze przodowała w rozwiniętych konstrukcjach zawieszenia – dowodem na to jest model Superb z 1934 roku z podwójnymi wahaczami trójkątnymi z przodu oraz półosiami wahliwymi i dwoma resorami z tyłu, czy też wyczynowa ŠKODA 992 Junior z niezależnym zawieszeniem wszystkich kół.
Zestrojenie zawieszenia: główne problemy
Z wszystkimi tymi zadaniami musi sobie radzić w możliwie identyczny sposób w bardzo zróżnicowanych warunkach obciążenia, prędkości jazdy, temperatury i przyczepności podłoża. Dlatego też największym wyzwaniem, z którym nieustannie mierzą się konstruktorzy, jest właściwie ustawienie zawieszenia: konflikt pomiędzy skutecznością radzenia sobie z wyżej wymienionymi czynnikami a komfortem podróży oznacza, że wypadkowa jest zawsze do pewnego stopnia kompromisem
Aby poradzić sobie z tym problemem, zawieszenie zbudowane jest z szeregu podzespołów, spełniających różne funkcje. Układ zawieszenia obejmuje elementy prowadzące koło, czyli określające geometrię podwozia (wahacze lub drążki), elementy resorujące, obecnie najczęściej stosowane są sprężyny śrubowe lub, w samochodach dostawczych, resory piórowe, a w końcu elementy tłumiące (amortyzatory) i stabilizujące (stabilizatory).
Amortyzator już sam w sobie jest złożonym mechanizmem, którego zadaniem jest – jak sama nazwa wskazuje – amortyzowanie ruchów zawieszenia, czyli rozproszenie energii towarzyszącej jego pracy. To pośrednik pomiędzy podwoziem, na którym wspiera się samochód, a wahaczem, który trzyma koło. Wyróżnia się szereg typów amortyzatorów ze względu na substancję tłumiącą ruch. Samochody marki ŠKODA korzystają z nowoczesnych amortyzatorów hydropneumatycznych, czyli gazowo-olejowych. Zapewniają one optymalne połączenie skuteczności i precyzji pracy niezależnie od obciążenia i temperatury, przy zapewnieniu długotrwałej, bezproblemowej eksploatacji.
Zobacz też: Zawieszenie McPherson, wielowahaczowe i belka skrętna - jak je poznać?
Korzystając z bardzo bogatego doświadczenia w konstruowaniu samochodów oraz wsparcia jednych z najlepszych ekspertów w tej dziedzinie na świecie, ŠKODA wypracowała sprawdzoną gamę konstrukcji, stosowanych na przestrzeni palety modelowej marki. W części modeli producent stosuje na tylnej osi system współzależny w postaci belki skrętnej z wahaczami wleczonymi.
Belka skrętna: zalety i wady
Stosowana w modelach ŠKODY belka skrętna to nowoczesny, nieustannie rozwijany element. W samochodach o mniejszym obciążeniu tylnej osi to wystarczające rozwiązanie, zapewniające dobry komfort i stabilność jazdy przy jednoczesnym zachowaniu bardzo przystępnej ceny zakupu samochodu i niskich kosztów późniejszej eksploatacji – to stosunkowo prosty pod względem mechanicznym zespół. Belka skrętna tylnej osi montowana jest w modelach Citigo, Fabia, Rapid, Roomster i części wersji silnikowych modelu Octavia. Pozostałe modele marki ze względu na swoje bardziej specjalistyczne przeznaczenie (jazda terenowa czy jazda sportowa) lub większą masę, korzystają z bardziej zaawansowanego układu wielowahaczowego. To doskonalsze zawieszenie niezależne gwarantuje bardzo wysoki komfort, większe bezpieczeństwo przy zwiększonym obciążeniu oraz niezaburzoną dynamikę jazdy dzięki kombinacji wahaczy wzdłużnych i poprzecznych. ŠKODA stosuje wysokiej jakości, nowoczesny układ wielowahaczowy w tylnej osi modeli Superb, Yeti oraz wybranych wersjach modelu Octavia (np. wersji RS).
Wszystkie modele ŠKODY na osi przedniej korzystają obecnie z najpopularniejszego typu zawieszenia niezależnego, jakim są kolumny MacPhersona z dolnymi wahaczami trójkątnymi, co stanowi optymalny wybór z powodów konstrukcyjnych: kolumny te zajmują stosunkowo mało miejsca, zostawiając więcej przestrzeni na resztę podzespołów samochodu zlokalizowanych pod maską. Największą korzyścią jest tu możliwość obniżenia pozycji silnika, co przekłada się na niższy środek ciężkości całego samochodu.
Z premierą każdego samochodu ŠKODA modernizuje układ zawieszenia tak, by jak najbardziej dopasować naturę jego pracy do charakterystyki samochodu i oczekiwań Klientów. Czeski producent indywidualizuje ustawienia na tyle precyzyjnie, że mogą się one różnić nawet pomiędzy określonymi wersjami silnikowymi jednego modelu, determinującymi osiągi samochodu.
Obniżone lub podwyższone zawieszenie
Dla specjalnych linii modelowych marki opracowano różne odmiany zawieszeń. Na szczególne rozwiązania mogą liczyć wersje przygotowane na bezdroża: Fabia Scout, Octavia Scout, Roomster Scout, Yeti oraz Superb Outdoor. Stosowany jest w nich często prześwit zwiększony o 15–20 milimetrów. W takim zawieszeniu występują inne amortyzatory i sprężyny śrubowe oraz dodatkowe osłony chroniące przewody i cięgna hamulcowe, wahacze tylne, spód silnika i skrzyni biegów. Odmiany modeli ŠKODY o charakterze sportowym (Citigo Monte Carlo, Fabia Monte Carlo, Fabia RS, Rapid Monte Carlo, Octavia RS, Yeti Monte Carlo) są z kolei wzbogacone o zawieszenie o bardziej dynamicznej naturze: skalibrowane na twardsze tłumienie, mające bardziej dynamiczne właściwości jezdne oraz obniżające prześwit o 10–15 milimetrów, jeszcze bardziej zbliżając środek ciężkości samochodu ku drodze.
Źródło: materiały prasowe Skoda