Podsterowność wynika zarówno z konstrukcji auta (rozłożenia masy, typu zawieszenia), cech eksploatacyjnych (np. z przodu zamontowano gorsze opony niż z tyłu) ale także z chwilowego położenia środka ciężkości wynikającego z manewru jaki wykonuje samochód (np. podczas ostrego przyspieszania środek ciężkości przesuwa się do tyłu potęgując podsterowność).
Powszechnie uważa się, że podsterownymi są samochody z tylnym napędem. Tymczasem mogą one w jednej chwili przekształcić się z podsterownych w nadsterowne, np. gdy kierowca podczas jazdy po łuku zacznie hamowanie silnikiem i w efekcie tylne koła jego pojazdu znajdą się nawet minimalnie poza granicą utraty przyczepności, natomiast przednie, dociążone przez silnik, znajdujący się nad ich osią, nadal zachowają dotychczasową przyczepność. Jeżeli jednak silnik znajduje się z tyłu pojazdu, ponad jego tylną osią lub nawet poza nią, wówczas taki samochód w praktyce zawsze będzie podsterowny, nawet gdy zostanie dociążony bagażnik, znajdujący się ponad jego przednią osią. Jedynie w sytuacji, gdy nastąpi nawet niewielkie zerwanie przyczepności tylnych kół w wyniku nieumiejętnego operowania gazem przez kierowcę, a przednie koła nadal zachowają przyczepność, wówczas taki samochód stanie się podsterowny, a na dodatek będzie bardzo trudno opanować jego tendencję do coraz większego zacieśniania toru jazdy.
Zobacz też: ESP