Początek i koniec strefy zamieszkania wyznaczają charakterystyczne szerokie znaki schematycznie przedstawiające domek, pojazd oraz dwie grające w piłkę postacie. Znak ten dobrze oddaje sedno przekazu: – Strefa zamieszkania to obszar, który wyznacza się zwykle na miejskich osiedlach w celu zwiększenia bezpieczeństwa ich mieszkańców – mówi Katarzyna Florkowska z serwisu Korkowo.pl. – Strefa ogranicza prawa kierowców, dając jednocześnie pieszym dużą swobodę ruchu – dodaje Florkowska.
Pieszy w strefie zamieszkania - przywileje
Strefa jest w zasadzie rodzajem enklawy, w której pieszy ma zawsze pierwszeństwo i może korzystać z całej szerokości drogi. Oznacza to, że pieszy ma prawo do spacerowania środkiem jezdni – kierowcy muszą się do niego dostosować. W przeciwieństwie do innych terenów w strefie zamieszkania dzieci poniżej 7 roku życia mogą korzystać z drogi bez opieki osoby starszej. Kierowcom kłopoty sprawiać może newralgiczna kwestia parkowania. W strefie tego rodzaju postój pojazdu możliwy jest tylko w wyznaczonych ku temu miejscach. Parkowanie w nieodpowiednim miejscu może skończyć się np. nałożeniem blokady na koła lub nawet odholowaniem (oczywiście na koszt właściciela).
Zobacz też: Podpisanie mandatu - konsekwencje
Strefa zamieszkania - przepisy
Co z prędkością? Strefa zamieszkania ogranicza ją do 20 km/h, przy czym na jezdni można spodziewać się też wielu progów zwalniających. Zachowanie takiej bądź nawet niższej prędkości jest konieczne ze względów bezpieczeństwa – skoro piesi mają pierwszeństwo, to kierowca musi mieć czas, aby zdążyć im go ustąpić. Warto pamiętać też, że wyjeżdżając ze strefy zamieszkania kierowca występuje w roli włączającego się do ruchu, co znów oznacza konieczność ustąpienia pierwszeństwa innym uczestnikom drogi.
Źródło: materiały prasowe Korkowo.pl