Korupcja jest zjawiskiem negatywnym, które pozbawia obywateli zaufania do państwa oraz poczucia, że chroni ich prawo. Wszyscy powinni być równi wobec prawa, a wręczanie łapówek zdecydowanie ku temu nie sprzyja. Na szczęście wraz z upływem lat korupcja jest coraz bardziej piętnowana, a policjanci nie są już tak skorzy do przyjmowania pieniędzy od zatrzymanych kierowców. Wciąż jednak zadają się sytuacje, że kierowcy próbują nakłonić funkcjonariuszy od wymierzenia kary, jednak nie wszyscy mają świadomość, że konsekwencje takiego postępowania mogą być bardzo poważne.
Co grozi za próbę wręczenia łapówki policjantowi?
O tym, co grozi za próbę wręczenia łapówki policjantowi, mówi Kodeks karny w art. 229:
§ 1. Kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa, aby skłonić osobę pełniącą funkcję publiczną do naruszenia przepisów prawa lub udziela albo obiecuje udzielić takiej osobie korzyści majątkowej lub osobistej za naruszenie przepisów prawa, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. Kto osobie pełniącej funkcję publiczną, w związku z pełnieniem tej funkcji, udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej znacznej wartości, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
§ 5. Karom określonym w § 1-4 podlega odpowiednio także ten, kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w państwie obcym lub w organizacji międzynarodowej, w związku z pełnieniem tej funkcji.
Warto dodać, że prawo piętnuje także policjantów, którzy są skorzy do przyjęcia łapówki. Kierowca, który przekupi funkcjonariusza, może się wymigać od kary za łapownictwo, o czym mowa w § 6. Kodeksu karnego:
„Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 1-5, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte przez osobę pełniącą funkcję publiczną, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział.”