1 stycznia 2013 r. weszła w życie nowelizacja rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Wprowadzone zmiany odnoszą się m.in. do terminów wystawiania faktur w przypadku eksportu usług. Pod pojęciem tym należy rozumieć świadczenie usług opodatkowanych poza terytorium kraju, innymi słowy takich, dla których miejsce świadczenia ustalone zostało poza terytorium kraju. Co do zasady, miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz przedsiębiorców jest kraj, w którym siedzibę ma nabywca usługi (art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).
W myśl §9 ust. 5 pkt 1 analizowanego rozporządzenia w przypadku świadczenia usług, dla których miejscem świadczenia jest miejsce określone w art. 28b ustawy (kraj siedziby nabywcy usługi) na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych dla podatku od wartości dodanej lub obowiązanych do takiej identyfikacji, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę.
Określając termin wystawienia faktury w przypadku świadczenia usług transportowych na rzecz kontrahenta zagranicznego trzeba mieć zatem na uwadze w jakim państwie siedzibę ma nabywca usługi (od tego, czy jest to kontrahent unijny, czy podmiot mający siedzibę poza terytorium UE zależy w jakim terminie faktura powinna być wystawiona).
Usługa świadczona na rzecz kontrahenta Unijnego
W przypadku świadczenia usługi transportowej na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium jednego z państw członkowskich UE fakturę wystawia się po wykonaniu usługi, ale nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę.
Co jednak niezwykle istotne termin ten znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy łącznie spełnione są następuje warunki:
- miejsce świadczenia usługi ustalono w oparciu o art. 28b ustawy o VAT, na terytorium innego niż Polska kraju UE (usługobiorca ma siedzibę w ww. kraju);
- usługa została wykonana na rzecz zagranicznego przedsiębiorcy zarejestrowanego na potrzeby podatku VAT w jednym z państw członkowskich UE;
- zobowiązanym do zapłaty podatku jest usługobiorca.
Dopiero spełnianie wszystkich powyższych warunków pozwala na zastosowanie dłużnego terminu do wystawienia faktury.
Przykład
Polski przewoźnik Spółka Alfa Sp. z o.o. wyświadczyła usługę transportu towarów na rzecz niemieckiej Spółki Beta GmbH. Usługa została wykonana w dniu 5-6 marca 2013 r., na trasie Wrocław – Hamburg. W takim przypadku miejsce świadczenia ustalić należy, na mocy art. 28b ustawy o VAT na terytorium Niemiec. Beta GmbH jest podatnikiem podatku od wartości dodanej i jest zobowiązana do zapłaty podatku z tytułu nabycia przedmiotowej usługi. W konsekwencji faktura powinna zostać wystawiona w okresie od 6 marca do 15 kwietnia 2013 r.
Na marginesie wyjaśnić, należy iż obowiązek podatkowy, rozumiany w tym przypadku jako obowiązek wykazania usługi w deklaracji oraz informacji podsumowującej, powstaje w dacie wykonania usługi, a zatem w powyższym przykładzie 6 marca 2013 r. (art. 109 ust. 3a w zw. z art. 19 ust. 19a ustawy o VAT). Zatem w powołanym przykładzie Spółka Alfa, niezależnie od dnia wystawienia faktury, powinna wykazać tę usługę w deklaracji i informacji podsumowującej za marzec 2013 r.
Tekst: Bartosz Nowodworski, Konsultant podatkowy, ECDDP Sp. z o.o.