Procedury celne występują w trzech formach:
I forma procedury uproszczonej
Niekompletne zgłoszenie celne - procedura uproszczona w formie niekompletnego zgłoszenia celnego nie wymaga uzyskania wcześniejszego pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, a przeznaczona jest dla podmiotów dokonujących zgłoszeń w formie standardowej - w sytuacji gdy podmioty te nie dysponują pełną dokumentacją w chwili składania zgłoszenia celnego.
Organ celny wyznacza zgłaszającemu termin na uzupełnienie brakujących danych lub dokumentów, których nie było w czasie przyjmowania zgłoszenia celnego, nie dłuższy niż 1 miesiąc.
II forma procedury uproszczonej
Uproszczone zgłoszenie celne – występuje w postaci: zgłoszenia niekompletnego sporządzonego na formularzu złożonego wraz z wnioskiem o objęcie towarów procedurą celną lub powrotnym wywozem. W przypadku stosowania tej formy procedury konieczne jest wcześniejsze uzyskanie pozwolenia dyrektora izby celnej właściwego ze względu na urząd lub urzędy celne, w których towary będą obejmowane procedurą celną z zastosowaniem uproszczeń. Przy stosowaniu II formy procedury uproszczonej należy zawsze przedstawić towar w urzędzie celnym. Podmiot realizujący tę formę uproszczeń jest zobowiązany do złożenia zgłoszenia uzupełniającego.
III forma procedury uproszczonej
Wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę posiadającą pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej - ten rodzaj procedury uproszczonej wymaga wcześniejszego uzyskania pozwolenia dyrektora izby celnej właściwego ze względu na lokalizację miejsca, w którym dokonywane będą czynności wynikające ze stosowania procedury uproszczonej. Podmiot realizujący tę formę procedury uproszczonej jest zwolniony z obowiązku przedstawiania towaru w urzędzie celnym.
Przy realizacji tej formy procedury uproszczonej, miejscem do którego bezpośrednio dostarczany jest towar lub z którego towar wyjedzie może być miejsce uznane pozwoleniem na stosowanie procedury uproszczonej (np. teren firmy), miejsce uznane odrębną decyzją dyrektora izby celnej, magazyn czasowego składowania, skład celny. Podmiot realizujący ten rodzaj ułatwienia prowadzi rejestr towarów objętych procedurą uproszczoną (rejestr może być prowadzony w formie elektronicznej lub książkowej).
Wpisanie do rejestru danych dotyczących towarów wywołuje te same skutki prawne co przyjęcie zgłoszenia celnego oraz powoduje zwolnienie towarów do danej procedury (np. dopuszczenie tych towarów do wolnego obrotu). Kontakt z urzędem celnym przy realizacji tej formy procedury uproszczonej przebiega zawsze w postaci elektronicznej.
Podmiot realizujący ten rodzaj ułatwienia m.in.: sam oblicza ewentualnie powstałe należności celne i podatkowe, sam zdejmuje lub nakłada zamknięcia celne, w procedurach wywozowych ostemplowuje dokument SAD własną pieczęcią, może realizować ułatwienie (dokonywać zgłoszeń celnych) również poza czasem pracy organu celnego np. w soboty, niedziele i święta. Podmiot ten jest zobowiązany do składania zgłoszeń uzupełniających.
Uiszczenie cła powinno nastąpić w terminie 10 dni od zaksięgowania tych należności. Możliwe jest także rozliczenie VAT w sposób uproszczony poprzez deklarację VAT-7. Podatek ten jest wtedy rozliczany bezpośrednio w deklaracji, bez konieczności jego zapłaty w urzędzie celnym.
Powiązanie procedury uproszczonej z AEO
Procedura uproszczona jest powiązana ze statusem upoważnionego przedsiębiorcy AEO poziom I i III, tj. AEO: I - uproszczenie celne AEOC; III – uproszczenie celne/bezpieczeństwo i ochrona AEOF. Przedsiębiorcy, którzy otrzymali status AEOC lub AEOF będą mieli ograniczone do minimum wymogi stawiane przy ubieganiu się o procedurę uproszczoną.
Ponadto wymagania stawiane w procesie uzyskania zgody na stosowanie procedury uproszczonej są tożsame z wymaganiami stosowanymi w procesie uzyskania certyfikatu upoważnionego przedsiębiorcy AEO.