Stan zawieszenia pojazdu ma ogromny wpływ na bezpieczeństwo jazdy. Najważniejsze jest zawieszenie kół przednich i ono najczęściej ulega różnym uszkodzeniom, a jego elementy zużywają się dość szybko.
Wstępnej oceny można szybko dokonać we własnym zakresie. Sprawdzić czy zawieszenie nadal spełnia swoje zadanie, czy wymaga naprawy, które z jego elementów będą podlegały wymianie. Oczywiście dokładną diagnozę można przeprowadzić dopiero po zdemontowaniu części elementów lub nawet, w niektórych przypadkach, po ich wymontowaniu i sprawdzeniu na stanowisku warsztatowym.
Zobacz również: Co powinniśmy wiedzieć o zawieszeniu?
Na co zwrócić uwagę?
Jeżeli samochód każdy zakręt pokonuje z piskiem opon, nawet przy małej prędkości (30 – 40 km/godz.), jest niemal pewne, że ma źle wyregulowaną geometrię kół przednich. Mechanicy wielu stacji serwisowych przyjmują, że wszystkie bez wyjątku samochody z przednim napędem powinny mieć przednie koła ustawione rozbieżnie, to znaczy odległość pomiędzy ich przednią częścią musi być większa, niż pomiędzy tylną. Wielkość tę mierzy się, przy ustawionych kołach do jazdy na wprost, na wysokości osi kół specjalnym przyrządem, pomiędzy obrzeżami felg. W przypadku napędu na tylną oś koła muszą być ustawione zbieżnie. Są modele aut, w których mimo przedniego napędu koła muszą być ustawione zbieżnie.
Wadliwie ustawiona zbieżność kół oznacza znacznie przyspieszone zużycie opon i wzrost zużycia paliwa.
Po obustronnym podniesieniu przodu samochodu i oparciu go na solidnych kobyłkach można sprawdzić, czy w przednim zawieszeniu występują luzy, a jeżeli tak, to jaki jest ich charakter. Jeżeli podczas próby delikatnego przechylania koła w płaszczyźnie pionowej wyczuwalny jest luz lub słyszalne są stuki, przyczyną może być zużyte łożysko koła lub inne elementy zawieszenia, np. tuleje gumowo-metalowe. Gdy luz występuje także w płaszczyźnie poziomej koła, przyczyna, oprócz zużycia łożysk koła, może leżeć po stronie układu kierowniczego.
Zobacz również: Jak wyeliminować drgania kierownicy?
Zarówno luz przy poruszaniu koła w płaszczyźnie pionowej, jak i poziomej nie jest zwykle na tyle duży, aby było to widać. Trzeba zdać się na dotyk. Po chwyceniu za oponę u góry i u dołu koła, należy spróbować przechylać je, odpychając jego górną część i ją przyciągając do siebie. Podobnie postępuje się przy badaniu luzu w płaszczyźnie poziomej, chwytając za przednią i tylną część opony. Nawet ledwo wyczuwalne stuki wymagają dokładnego zdiagnozowania przez specjalistyczną stację obsługi.