Konstruktorzy układów hamulcowych dwoją się i troją, aby uczynić je jak najbardziej skutecznymi. W coraz większej liczbie samochodów stosowane są układy elektrohydrauliczne hamulce postojowe, a pojazdach wyższej klasy tego typu, rozwiązanie obsługuje hamulce wszystkich czterech kół. Każdy kij ma jednak dwa końce i to, co poprawia poziom bezpieczeństwa czynnego oraz komfort jazdy, okupione jest większym skomplikowaniem konstrukcji i wyższymi wymaganiami w kwestii obsługi technicznej.
W samochodzie z klasycznymi hamulcami ciśnienie w układzie pojawia się w momencie wciśnięcia pedału. W celu skrócenia czasu zadziałania, układy elektrohydrauliczne charakteryzują się tym, że wysokie ciśnienie panuje w przewodach hamulcowych cały czas. Przed dokonywaniem jakichkolwiek prac naprawczych, np. wymiany klocków hamulcowych, konieczne jest deaktywowanie systemu za pomocą zewnętrznego urządzenia (zwykle jest to komputer przenośny).
Zobacz też: Jak samodzielnie odpowietrzyć hamulce?
Początkowo taką możliwość posiadały wyłącznie autoryzowane serwisy, co skazywało użytkowników samochodów z tego typu układem na korzystanie z ich, dość kosztownych, usług. W ostatnim czasie, wraz z popularyzacją elektrohydraulicznych układów hamulcowych, ich serwisowaniem może się zająć większa liczba niezależnych warsztatów. Sama czynność wymiany tarcz lub klocków nie różni się od tej samej pracy w klasycznych układach hamulcowych, ale po jej wykonaniu konieczne jest ponowna aktywacja systemu.
Jakiekolwiek rozwiązania siłowe, przeprowadzane przez mechaników, którzy nie dysponują odpowiednim sprzętem elektronicznym kończą się zwykle uszkodzeniem kosztownych zacisków hamulcowych. Przed zakupem samochodu z hamulcami elektrohydraulicznymi skontrolujmy zatem czy układ działa poprawnie, ponieważ wiele pojazdów na rynku wtórnym nosi ślady niefachowych napraw.
Zobacz też: Jak uzupełniać płyn hamulcowy?
Przy nowoczesnej konstrukcji układu hamulcowego nieco inaczej przebiega również czynność wymiany płynu hamulcowego. Do tego celu używa się specjalnego urządzenia, wtłacza się płyn do układu pod dużym ciśnieniem. Stary płyn jest wypierany przez nowy wraz z jego zanieczyszczeniami, nie dochodzi też do zapowietrzenia układu.