Na początku przeprowadzamy zewnętrzne oględziny. Sprawdzamy dokładnie opaski mocujące. Bardzo małe wycieki mogą być trudne do zlokalizowania. W takim przypadku zaleca się przeprowadzić próbę ciśnieniową. Jest ona do wykonania w specjalistycznych warsztatach. Najlepiej wybrać taki, który specjalizuje się w układach chłodzenia.
Zobacz też: Jak przygotować układ chłodzenia na zimę?
Sprawdzamy czy nie są widoczne żadne przetarcia, pęknięcia lub nadpalenia.
- Wyczuwalnie miękki przewód – świadczy o wewnętrznym uszkodzeniu. Jest to dosyć poważna usterka. Jego cząstki mogą zanieczyścić cały układ i co gorsza skutecznie zapchać chłodnicę.
- Stwardniały przewód – istnieje bardzo duże ryzyko uszkodzenia w każdej chwili. Nawet solidne dokręcenie obejmy nie zatrzyma wszelkiego rodzaju wycieków. Tak jak w powyższym przypadku konieczna jest wymiana.
- Spuchnięty przewód – jeżeli mamy spuchnięty przewód lub nasiąknięte olejem końcówki świadczy to o zanieczyszczeniu olejem lub smarem. Podobnie jak wyżej istnieje bardzo duże ryzyko uszkodzenia.
Poziom cieczy chłodzącej powinien być sprawdzany regularnie np. co miesiąc. Do uzupełniania ewentualnej różnicy stosujemy płyn tego samego rodzaju. W przypadku wyraźnego ubytku w celu kontynuacji jazdy, w okresie letnim możemy użyć wody. Przy zimnym silniku poziom cieczy chłodzącej powinien się znajdować na wysokości oznaczenia MAX. W innym przypadku konieczne jest uzupełnieni cieczy chłodzącej.
Zobacz też: Jak sprawić, by układ chłodzenia był sprawny?
Przechodzimy do wymiany płynu chłodniczego, którą wykonujemy co 2 lata. Najpierw odkręcamy korek ze zbiorniczka wyrównawczego. Jeśli silnik jest rozgrzany to należy to zrobić bardzo ostrożnie, żeby uniknąć poparzenia. Teraz podstawiamy puste naczynie pod chłodnicę i luzujemy opaskę zaciskową na dolnym przewodzie. Ściągamy przewód i czekamy aż spłynie cała ciecz. Przykręcamy ponownie opaskę i zaczynamy napełniać cały układ.
Dodatkowo w silniku 1.4 i 1.6 należy odłączyć przewód od czujnika temperatury a następnie wykręcić go. Nalewamy ciecz do momentu aż wypłynie przez otwór po czujniku. Wkręcamy go i podłączamy przewód elektryczny.
Zobacz też: Opel Vectra A: wymiana filtru powietrza i paliwa
Kolejne czynności są identyczne dla wszystkich silników. Napełniamy zbiornik do oznaczenia KALT i zakręcamy korek. W silniku 1.7 układ odpowietrza się samoczynnie.
Uruchamiamy silnik i ustawiamy obroty na około 3500 obr/min i czekamy aż otworzy się termostat. Rozpoznajemy to poprzez dotyk dolnego przewodu chłodnicy (powinien być gorący).
Na koniec sprawdzamy poziom płynu i ewentualnie uzupełniamy do odpowiedniego poziomu.