Wartość opałowa jest najważniejszym parametrem każdego paliwa. Jest to ilość ciepła uzyskanego ze spalenia jednostkowej ilości danego paliwa. Im większa wartość opałowa paliwa, tym łatwiej osiągnąć wyższą moc silnika. Nie oznacza to, że paliwo o wyższej wartości opałowej automatycznie zapewni zwiększenie mocy silnika. Są także inne czynniki o tym decydujące.
Zobacz też: Dlaczego warto tankować do pełna?
Liczba oktanowa wskazuje na stopień odporności paliwa na spalanie stukowe. Wzorcem jest izooktan. Umówiono się, że ma on liczbę oktanową równą 100. Na przeciwnym końcu skali stoi inny wzorzec: n-heptan, który ma nieprawdopodobnie wysoką tendencję do samozapłonów. Przyjęto, że jego liczba oktanowa wynosi 0 (zero). Przez porównanie badanego paliwa do obu wzorców można określić stopień jego odporności na samozapłon i podać ją w postaci tzw. liczby oktanowej. Im jest ona wyższa, tym paliwo ma mniejszą tendencję do samozapłonu.
Ciepło parowania jest ilością ciepła potrzebną do odparowania jednostkowej ilości paliwa. Im jest ono większe, tym więcej musi pobrać ciepła dla odparowania w układzie dolotowym silnika po utworzeniu mieszanki paliwowo-powietrznej. Im niższa temperatura mieszanki, tym lepsze napełnienie cylindra i teoretycznie większa moc. W rzeczywistości moc nie wzrośnie, ponieważ część paliwa w zimnej mieszance paliwowo-powietrznej nie zdąży ulec spaleniu i zostanie usunięta z cylindra wraz ze spalinami.
Zobacz też: Na jakie rodzaje paliw może jeździć samochód?
Ciężar właściwy benzyny teoretycznie wynosi od 720 do 785 kg/m3. W rzeczywistości może być inny, a różnica może dochodzić do kilku procent. Maksymalna zawartość tlenu w paliwie to większa łatwość spalania go w cylindrach silnika. Powszechnie dostępne benzyny zawierają go bardzo mało. Jego ilość można powiększyć przez zmieszanie z benzyną odpowiednich dodatków, w tym różnych alkoholi, które zawierają sporo tlenu w swoich cząsteczkach. Ich wartość opałowa i temperatura spalania jest wyższa, niż benzyny.