Wiza, przepisy wjazdowe
Z dniem 1 marca 2008 Kanada zniosła obowiązek wizowy dla obywateli Rzeczpospolitej Polskiej. Bezwizowy wjazd możliwy jest jedynie dla posiadaczy paszportów czytanych maszynowo - posiadacze innych paszportów obowiązani są do wnioskowania o wizę. Od 1 stycznia 2009 bezwizowy wjazd możliwy będzie jedynie dla posiadaczy paszportów biometrycznych (wydawanych od 28 sierpnia 2006). Po tym terminie wymagana będzie wiza na pobyt czasowy dla osób posiadających paszporty bez cech biometrycznych. Osoby odwiedzające Kanadę są w dalszym ciągu zobowiązane do spełniania wymogów związanych z wjazdem na teren kraju. Okres bezwizowego pobytu wynosi sześć miesięcy, o ile przy wjeździe nie zostanie określony krótszy czas pobytu - ostateczną decyzję odnośnie okresu dozwolonego pobytu podejmuje Urzędnik Imigracyjny na granicy kanadyjskiej (na lotnisku lub lądowym przejściu granicznym).
Jeżeli Urzędnik Imigracyjny nie umieścił żadnej adnotacji pod stemplem wjazdowym w paszporcie, dozwolony okres pobytu wynosi sześć miesięcy od daty wjazdu. Zniesienie obowiązku wizowego nie daje autoamtycznej gwarancji wjazdu na teren Kanady. Niektóre kategorie osób, w szczególności osoby, które były w przeszłości deportowane z Kanady lub osoby, które były karane mogą być pozbawione prawa wjazdu. Praca bez uzyskania pozwolenia na pracę jest nielegalna. Dokładne informacje na temat wjazdu do Kanady można uzyskać na stronie Ambasady w Warszawie: http://geo.international.gc.ca/canada-europa/poland/menu-pl.asp.
Przepisy celne
Nie ma ograniczeń we wwozie i wywozie waluty. Jednak w przypadku większej ilości gotówki (powyżej 10 tys. CAD) należy zgłosić ją w deklaracji celnej; można też spotkać się z żądaniem przedstawienia dokumentów potwierdzających źródło jej pochodzenia (dokument bankowy). Odwiedzający Kanadę mogą przywieźć bez opłat celnych: rzeczy osobiste (pod warunkiem że nie będą one pozostawione w Kanadzie), 1,14 l wina lub innego alkoholu albo 24 x 355 ml piwa (jeżeli podróżujący ukończył 19 lat), 200 szt. papierosów lub 50 szt. cygar lub 200 g tytoniu (jeżeli podróżujący ukończył 19 lat), prezenty dla mieszkańców Kanady o jednostkowej wartości nie przekraczającej 60 CAD (z wyjątkiem alkoholu, papierosów i próbek reklamowych). Wwożone zwierzęta domowe i rośliny podlegają ścisłej kontroli fitosanitarnej i celnej (opłata za odprawę celną zwierząt wynosi 40 CAD).
Wwożenie żywności podlega dużym ograniczeniom (dotyczy to np. wędlin) lub jest wręcz zakazane (np. świeże owoce). Produkty te należy zgłosić do kontroli celnej. Za zatajenie przewozu produktów żywnościowych grozi kara grzywny lub skierowanie sprawy do sądu kryminalnego. Przed wjazdem do Kanady wypełnia się deklarację celną, w której należy zgłosić walutę powyżej 10 tys. CAD, wartość prezentów oraz ilość przewożonego alkoholu i tytoniu (bagaże mogą być prześwietlane i kontrolowane przez władze celne na lotnisku).
W Kanadzie do prawie wszystkich cen towarów (z wyjątkiem żywności) i usług doliczany jest podatek federalny GST w wysokości 6% oraz (z wyjątkiem Alberty) podatek prowincjonalny PST, którego wysokość jest różna dla poszczególnych prowincji. Zachowanie rachunków za dokonane w Kanadzie zakupy (z wyjątkiem posiłków i drobnych sprawunków do 50 CAD) i za hotele, do których dopłacało się podatek od towarów i usług (Goods and Services Tax), upoważnia do ubiegania się o zwrot podatku przez urząd podatkowy (Revenue Canada). W tym celu przy wyjeździe z Kanady należy wypełnić odpowiedni formularz i załączyć oryginały rachunków. Stosowne informatory i formularze są dostępne na lotniskach i w agendach urzędów federalnych.
Przepisy prawne
W Kanadzie za przemyt narkotyków grożą surowe kary – do dożywocia włącznie. Za handel narkotykami i ich posiadanie, jak również za posiadanie instrukcji i urządzeń do produkcji narkotyków grozi kara pozbawienia wolności.
Meldunek
Cudzoziemcy nie są objęci obowiązkiem meldunkowym.
Ubezpieczenie
Ubezpieczenia osobowe nie są obowiązkowe. Jednak ze względu na wysokie ceny usług medycznych zaleca się wykupienie odpowiedniego ubezpieczenia obejmującego koszty leczenia w wysokości minimum 30 tys. CAD. Niezbędnym warunkiem poruszania się samochodem są ważne ubezpieczenia OC i NW. Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych są honorowane, jeżeli obejmują terytorium Kanady.
Szczepienia, służba zdrowia
W Kanadzie nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych. Dostęp do opieki medycznej nie nastręcza trudności. Opłaty za standardową wizytę u lekarza wynoszą od 40 do 100 CAD. Wizyta u stomatologa: założenie plomby, usunięcie zęba kosztuje od 100 do 170 CAD; leczenie kanałowe i inne – od 500 CAD wzwyż. Koszt doby w szpitalu, bez żadnych badań i zabiegów, wynosi co najmniej 200 CAD, średni koszt doby w szpitalu obejmujący opiekę medyczną wynosi ok. 1500–2000 CAD (bez kosztów operacji i innych zabiegów). Przewiezienie chorego karetką pogotowia i zabieg na pogotowiu może kosztować ok. 500 CAD.
Informacje dla kierowców
Na podstawie polskiego prawa jazdy można prowadzić samochód przez 3 pierwsze miesiące pobytu. Po tym terminie wymagane jest dodatkowo międzynarodowe prawo jazdy lub miejscowy dokument.
Podróżowanie po kraju
Nie ma ograniczeń. Należy jednak liczyć się z tym, że do pewnych obszarów (w tym skupisk ludzkich) dotrzeć można wyłącznie samolotem lub pociągiem, które kursują co kilka dni (dotyczy to zwłaszcza obszarów północnej Kanady). Zagrożenie dla życia i zdrowia turystów, którzy udają się na wycieczki w plener (zwłaszcza w Kolumbii Brytyjskiej, Jukonie i na innych obszarach o niewielkim zaludnieniu), może stanowić przyroda. Często nawet tereny tuż za miastem (góry i lasy) bywają niebezpieczne ze względu na brak dróg, słabo zagospodarowane szlaki turystyczne, na których łatwo można zabłądzić. Żyjące tu, często blisko siedzib ludzkich, dzikie zwierzęta (niedźwiedzie, pumy, wilki, kojoty, skunksy itp.), które zazwyczaj uciekają przed człowiekiem, w sytuacji zagrożenia mogą zaatakować. Na wybrzeżu Pacyfiku niebezpieczne są niespodziewane wysokie fale (zdarzają się nieszczęśliwe wypadki, gdy fale zmywają turystów ze skał do oceanu).
Bezpieczeństwo
W Kanadzie nie występują generalnie istotne zagrożenia przestępczością, aczkolwiek w wielkich miastach są dzielnice (siedliska bezdomnych, narkomanów i alkoholików), których nie należy zwiedzać po zmroku.
Przydatne informacje
• Na temat mniejszości seksualnych i etnicznych należy wypowiadać się bardzo oględnie; określenia „Indianie” i „Eskimosi” uchodzą za obraźliwe (Indian nazywa się „członkami pierwszych narodów”, Eskimosów – „Inuitami”);
• Wyroby alkoholowe i tytoniowe sprzedawane są osobom, które ukończyły 19 lat (w prowincji Quebec – 18 lat). Wstęp do lokali, w których podawane są napoje alkoholowe, dozwolony jest również od 19. roku życia (w Quebec – od 18 lat). Nie wolno spożywać alkoholu w miejscach publicznych innych niż bary ani na otwartej przestrzeni, z wyjątkiem posesji prywatnych. Niedozwolone jest posiadanie w kabinie pasażerskiej samochodu napoczętych pojemników z napojami alkoholowymi. W niektórych prowincjach obowiązuje także zakaz palenia tytoniu w miejscach publicznych, w tym w lokalach gastronomicznych;
• W prowincji Quebec poza dużymi miastami, zwłaszcza w części północnej, turysta może mieć trudności z porozumiewaniem się w języku angielskim, gdyż językiem urzędowym w tej prowincji jest francuski. Napisy przy drogach i na tablicach informacyjnych często są wyłącznie po francusku;
Stolica: Ottawa,
Waluta: dolar kanadyjski (CAD); 1 CAD = 100 centów,
Języki urzędowe: angielski, francuski.
źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych