Dystans między Warszawą, a urokliwym Strasbourgiem to ok. 1300 km i zgodnie z przepisami da się go pokonać w około 12 godzin. Wyjeżdżając ze stolicy Polski o godz. 6:00 rano z powodzeniem zdążymy zjeść kolację w jednej z urokliwych knajpek z ogródkiem nad kanałem, w Strasbourgu – stolicy Alzacji.
Cześć pierwsza – Polska, podróż przed A2
Zobacz też: Samochodem do Szwajcarii
Wyjazd ustaliliśmy na godzinę 6 rano. Pojazd – Peugeot 508 2.0 HDi o mocy 163 KM.
Najtrudniejszy do pokonania odcinek z całej trasy do stolicy Alzacji to około 90 km od Warszawy do Strykowa. W dniach o dużym natężeniu ruchu dojazd do początku autostrady pod Łodzią może zająć nawet dwie i pół godziny. Nie polecamy objazdów przez wioski położone między Mszczonowem, a Strykowem. Faktycznie ruch jest tam znikomy, jakby czas zatrzymał się w erze przed wynalezieniem samochodu, ale jakość dróg pozostawia wiele do życzenia. Tak dziurawe i wąskie drogi widzieliśmy tylko raz w życiu w okolicach Wałbrzycha. Okazuje się, że również w niedalekiej odległości od Warszawy jest mnóstwo odcinków po których z obawy o trwałość zawieszenia nie da się jechać szybciej niż 20 km/h.
Dlatego najlepiej uzbroić się w cierpliwość i dotoczyć się do Strykowa drogą numer 2.
Zobacz też: Samochodem do Monako
A w Strykowie…
Będzie już z tzw. górki, bo trasa choć dość droga to jedzie się nią doskonale. Jedyną przeszkodą w delektowaniu się spokojem są dość gęsto ustawione bramki poboru opłat na odcinku pomiędzy Koninem, a Strykowem.
Jadąc polską autostradą należy wziąć pod uwagę dwie sprawy. Gdy miniemy Poznań, pierwszą stację paliw napotkamy dopiero przed samą granicą, więc warto zatankować wcześniej. Poza tym przy okazji majówkowej podróży na ostatniej stacji paliw w RP natrafiliśmy na ogromną kolejkę (patrz galeria). W rezultacie na zatankowanie pojazdu straciliśmy około 40 minut.
Dlatego lepiej poczekać i zatankować paliwo po niemieckiej stronie. Cena litra jest wyższa o około 50 groszy, więc nie jest to różnica dla której opłaca się tracić godzinkę urlopu.
Za Odrą
Prawdziwe drogowe Eldorado rozpoczyna się jednak po przekroczeniu granicy. Nie dlatego, że Niemcy mają autostrady równiejsze. Nie mają. Mają za to szersze (bo często trzypasmowe), bezpłatne i w wielu miejscach pozbawione ograniczeń prędkości. Kultura jazdy naszych zachodnich sąsiadów pozwoliła na skorzystanie z praktycznego tempomatu.
Podróżując Peugeotem 508 ze 163-konnym dieslem ustawiliśmy limit na 180 km/h. Jazda z taką prędkością była z jednej strony ekonomiczna, z drugiej komfortowa. Odnosząc się do pierwszego stwierdzenia, Pięćsetósemka zużywała wtedy (z czterema osobami na „pokładzie” i sporym bagażem) około 6,3 l oleju napędowego na 100 km. Przy okazji we wnętrzu samochodu nadal było na tyle cicho, że dało się swobodnie rozmawiać i słuchać muzyki. Auto nie wykazywało też szczególnej wrażliwości na boczne podmuchy wiatru, a dość komfortowo zestrojone zawieszenie pewnie utrzymywało pojazd w ryzach na autostradowych łukach.
Zobacz też: Samochodem do Luksemburga
Na szczególną pochwałę zasługuje elastyczność jednostki napędowej. W zasadzie bez względu na to, czy mamy zamiar rozpocząć manewr wyprzedzania, czy po prostu zwiększyć prędkość jazda od prędkości ok. 80 km/h wzwyż może odbywać się na szóstym biegu.
Podczas podróży korzystaliśmy z fabrycznego systemu nawigacji. Prawdę pisząc – nie jest to najlepszy GPS na rynku. Mapa miała problem ze wskazaniem najbardziej optymalnych tras, co więcej kilkukrotnie się „gubiła”, a przeliczanie trasy na nowo trwało irytująco długo. Ale doprowadziła nas pod wskazany adres, mimo że wymagało to od nas dużej pobłażliwości.
Jadąc w stronę Strasbourga, po przekroczeniu granicy polsko-niemieckiej należy podążać autostradą nr. 10, aż do skrzyżowania z autostradą nr. 9 na wysokości Potsdamu, gdzie należy skierować się w stronę Lipska. Podczas podróży przez Niemcy trudno o dobrej jakości posiłek. Na autostradowych parkingach znajdziemy co najwyżej fastfood z wyższej półki. Dlatego osoby, które nie chcą lub nie mogą ze względów zdrowotnych jadać niskiej jakości posiłków powinny zaopatrzyć się w odpowiedni prowiant lub poszukać dobrych restauracji zjeżdżając do miast.
Warto mieć na uwadze, że nie wszystkie parkingi są wyposażone w toalety. Parkingi z toaletami są oznaczone symbolem WC przy drogowskazie.
Zobacz też: Samochodem do Holandii
Mijając Lipsk, dojechaliśmy do skrzyżowania z autostradą nr 4 na wysokości miejscowości Gera, tam odbiliśmy w prawo kierując się kolejno na Frankfurt nad Menem i podążając dalej na Południe mijając Mannheim, dalej Karlsruhe aż do skrzyżowania na wysokości miejscowości Willstatt. Tam skręciliśmy w prawo, przejechaliśmy Ren i dojechaliśmy do Strasbourga.
Po dwunastu godzinach podróży jednoznacznie stwierdziliśmy, że 508 to idealne auto na długą trasę. Egzamin zdały fotele, które nie męczyły pleców podczas wielogodzinnej jazdy.
Średnie zużycie paliwa z całego dystansu wyniosło 6,5 l/100 km, co biorąc pod uwagę prędkość jazdy i obciążenie trzeba uznać za wynik rewelacyjny. Tym bardziej, że zasięg na jednym baku to ponad 1100 km.
Zobacz też: Samochodem do Belgii
Strasbourg
Stolica Alzacji to miasto niezwykle urokliwe i co najważniejsze jeździ się po nim łatwo. Turyści mogą zostawić samochód na jednym z wielopoziomowych parkingów usytuowanych w Centrum w otoczeniu dworca głównego i Starego Miasta. Całodzienny postój samochodu osobowego na tego typu parkingu to koszt ok. 7 euro.
Miasto poprzecinane jest kanałami stąd dobrym sposobem na rozpoczęcie zwiedzania jest rejs barką zwaną Batorama (cena biletu dla osoby dorosłej to 8 euro ).
Na lunch najlepiej wybrać jedną ze stylowych knajpek rozlokowanych na starówce przy czym trzeba być przygotowanym na wydatek rzędu 25 euro na osobę za skromny posiłek.
Strasbourg to również siedziba Parlamentu Europejskiego. Mało osób wie, że maszty na których zawieszone są flagi państw członkowskich UE zostały zrobione w Stoczni Gdańskiej, o czym informują stosowne tabliczki. Ale to nie jedyny polski akcent w siedzibie PE. Główny dziedziniec nosi nazwę im. Śp. Bronisława Geremka. Na dziedzińcu umieszczona jest kamienna kula, zrobiona we Wrocławiu.
W pobliżu Parlamentu Europejskiego znajdują się budynki Trybunału Sprawiedliwości oraz Rady Europy.
Zobacz też: Jak zachować się podczas kontroli drogowej we Francji?
Szlak winny
Alzacki szlak winny rozciąga się na długości ok. 180 km i kończy się niedaleko przed Strasbourgiem. Dlatego wizytując w mieście warto przejechać się w głąb szlaku (wystarczy 50-80 km) i zajrzeć do kilku winnic. Cudowne wina - Reisling, Muscat, czy Gewurztraminer będą stanowiły doskonały dodatek podczas oglądania zdjęć z wyjazdu po powrocie do domu.
Na szlaku winnym możemy podziwiać przepięknie ukwiecone alzackie wioski, między nimi łagodne wzniesienia z winnicami. Jadąc od strony Strasbourga warto skierować się do miejscowości Colmar. W tej części Europy trudno o piękniejsze miasteczko.
Degustacje wina u miejscowych producentów odbywają się zawsze tak samo. Wystarczy zapukać, a właściciel (jeżeli jest w domu) zaprosi nas na degustację swoich specjałów. Dobrej jakości wino możemy kupić u winiarzy już za około 6-7 euro (ta sama butelka w hipermarkecie pod Strasburgiem kosztuje 9 euro). Degustacja jest niezobowiązująca, a częstujący z reguły są bardzo mili. Smakoszy wina namawiamy do zainwestowania kilkunastu euro w doskonałą butelkę najwyższej jakości Gewurztraminer’a.
Po zakupach na szlaku winnym turyści mogą udać się na niemiecką stronę Renu, np. do miejscowości Baden-Baden. To niemiecki kurort słynący z zamożnych odwiedzających i pięknej architektury.
Ciekawi Francji mogą wsiąść w TGV i udać się w dwugodzinną podróż ze Strasbourga do Paryża (koszt ok. 60-100 euro w dwie strony) lub wypożyczyć rower i pozwiedzać fortów, bunkrów i fortyfikacji linii Maginota, która przebiega w sąsiedztwie stolicy Alzacji.
Zobacz też: Jakie przepisy drogowe obowiązują na terenie Unii Europejskiej?
Konkluzja
Podczas podróży do Alzacji przejechaliśmy prawie 3000 km, a na paliwo do Peugeota 508 wydaliśmy około 1100 zł. W samochodzie spędziliśmy w sumie ponad 24 godziny, ale podróż nie dała nam się we znaki. Z jednej strony to zasługa autostrad, z drugiej Peugeot okazał się bardzo komfortowym środkiem transportu. Kultura jazdy to również czynnik, który wpływa na zmęczenie kierowcy, a powszechnie wiadomo, że społeczeństwa Europy zachodniej nadal prezentują o klasę wyższe zachowanie od większości polskich kierowców. Choć nie ukrywamy, że zauważyliśmy wyraźną zmianę na lepsze. Nawet na polskich autostradach kierowcy jakby zaczęli zwracać uwagę na zasadę jazdy po prawej stronie drogi. Coraz więcej kierujących zaczyna myśleć i zjeżdża na lewy pas widząc auto jadące po pasie włączającym do ruchu. To pozytywne sygnały świadczące o tym, że Polacy widzą, że jeżdżąc kulturalniej zyskują wszyscy. Inne konkluzje nasuwają się obserwując pracę policji, która w Niemczech, czy Francji nie narzucała się przeciętnym obywatelom. Po tygodniu spędzonym na tzw. zachodnich drogach widok radiowozu stojącego po polskiej stronie i losowo wyłapującego kierowców do tzw. rutynowej kontroli wydał się nam nieco zatrważający.
Zobacz też: Przewodniki motoryzacyjne