W ogromnej większości pojazdów przednie koła w stanie spoczynku nie są do siebie równoległe. Wynika to z tego, że podczas jazdy oddziałują na nie różne siły, dążące do zmiany ich wzajemnego położenia, polegającego najczęściej na odchylaniu ich przednich części na zewnątrz. Tylko w nielicznych typach samochodów koła podczas jazdy dążą do odchylania się do wewnątrz, ku sobie. Odchylenie to w obu wypadkach nie jest duże, wynosi zaledwie kilka stopni, ale musi być skompensowane. W przeciwnym wypadku na styku opony z nawierzchnią drogi wystąpią niekorzystnie działające siły, skutkujące gorszą przyczepnością opony do drogi i zwiększeniem oporów tarcia podczas toczenia, co owocuje zwiększonym zużyciem paliwa i przyspieszonym zużyciem bieżnika, nawet o kilkaset procent.
Zobacz też: Jak wymieniać resory i sprężyny?
Stacje serwisowe dysponują odpowiednim, kosztownym sprzętem, pozwalającym na ustawienie kąta zbieżności (lub rozbieżności) kół z wysoką precyzją. Można jednak ustawić położenie kół z dostateczną dokładnością, posługując się bardzo prymitywnym narzędziem.
Wzajemne położenie kół mierzy się odległością zewnętrznej części obręczy obu kół na wysokości ich osi. Gdy odległość ta po stronie bliższej tyłowi samochodu jest większa, koła są ustawione zbieżnie. Aby zmierzyć tę odległość należy zaopatrzyć się w rurkę cienkościenną o średnicy wewnętrznej około 10 mm i długości nieco większej, niż szerokość pojazdu. Rurkę tę należy przymocować na końcach w dowolny sposób do drewnianych niewielkich klocków tak, aby po ich ustawieniu na drodze znalazła się ona na wysokości osi kół. Następnie do jednego z jej końców przymocować poziomo na stałe sztywny i dość gruby pręt tak ukształtowany, aby jego wolny koniec swobodnie dotykał do obręczy koła bez dotykania do opony.
Zobacz też: Jak wykryć i usunąć usterki układu hamulcowego?
Podobnie ukształtowany pręt należy przymocować trwale do końca kilkudzisięciocentymetrowej rurki lub pręta o średnicy zewnętrznej minimalnie mniejszej, niż średnica wewnętrzna rurki, przymocowanej dom klocków drewnianych. Po wsunięciu tak przygotowanej końcówki do jej wnętrza tworzy się przyrząd pomiarowy, przypominający suwmiarkę bez noniusza. Ustawiając go raz przed kołami, raz za nimi, i przykładając jego końcówki do obręczy koła, zawsze na tej samej wysokości po obu stronach, można zmierzyć z dokładnością do 1 mm wzajemne ustawienie kół. Wystarczy na pręcie lub rurce wewnętrznej zaznaczyć miejsce, do którego się wysunie przy pomiarze odległości między kołami po ich tylnej stronie, a następnie zrobić to samo po stronie przedniej kół.
Odległość między wyznaczonymi punktami będzie odpowiadała aktualnej zbieżności, lub rozbieżności kół. Korygując ich ustawienie za pomocą tulei regulacyjnych na drążkach kierowniczych, można metodą kolejnych przybliżeń, uzyskać niemal idealne ustawienie zbieżności.