Derek Bell urodził się w Wielkiej Brytanii w roku 1941. Karierę zaczął w 1964 roku od wyścigów Lotusem Seven. Jeszcze tego samego roku pojawił się na wyścigach Formuły 3 w Lotusie 31.
W 1966 roku na torze Goodwood w Wielkiej Brytanii przesiadł się do Lotusa 41 i to właśnie tu odniósł swoje pierwsze zwycięstwo. Po siedmiu zwycięstwach w zespole Lotusa 41, przeniósł się do Formuły 2.
Przez zespół Ferrarii został zauważony, gdy zadebiutował w Grand Prix Monza. Już w 1969 roku dostał angaż i pierwszy raz z Ferrari wystartował na torze Silverstone.
W sumie w trakcie kariery wygrał: dwa razy Word Sportscar Championship, trzy razy 24 Hours of Daytona, pięć razy Le Mans. Wygrana w Le Mans, w barwach Gulf w 1975 roku jeszcze bardziej zmotywowała kierowcę do treningów i tym samym przyczyniła się do jego sukcesu. Derek jest jednym z największych asów wyścigów samochodów sportowych. To nie tylko kierowca dobry technicznie, lecz także ambitny i zdeterminowany. Nie ulega wątpliwości, że Derek Bell to jeden z najodważniejszych kierowców rajdowych.
Zobacz też: Historia motoryzacji: 35 lat Forda Fiesty
Wyścigi Dereka nie obyły się bez spektakularnych kraks. Derek doskonale wiedział, że jazda w Le Mans jest niebezpieczna. Wielokrotnie ryzykował i ocierał się o śmierć. Podczas jednego z wyścigów w 1990 roku jego Porsche, po eksplozji opony, oderwało się od ziemi i przeleciało nad innymi autami. Derek w ostatniej chwili, przed utratą przytomności, uruchomił gaśnicę. To uratowało mu życie. Bell był także jednym z wielu kierowców, którzy brali udział przy kręceniu filmu Le Mans ze Stevem McQueenem. W momencie, gdy podjeżdżał na plan swoim Ferarri, samochód się nagle zapalił. Lekko poparzony Derek na oczach wszystkich wydostał się z kabiny i tylko wzruszył ramionami.Potem w wielu wywiadach komentował, że miał dużo szczęścia. Nie ulega wątpliwości, że Derek Bell to jeden z najodważniejszych kierowców rajdowych.
Zobacz też: Historia motoryzaji: Mercedes Klasy C AMG w DTM
W 1986 roku otrzymał tytuł Kawalera Orderu Imperium Brytyjskiego.