Różnica między AWD a układem 4x4, zwanym także inaczej 4WD polega na tym, że układ typu All Wheel Drive może dysponować dynamicznym podziałem mocy napędu na osie. Może mieć także możliwość całkowitego rozłożenia mocy na jednej osi. Z kolei w układzie typu 4x4, zwanym inaczej 4WD, wszystkie koła są napędzane zawsze. Układ AWD posiada centralny mechanizm różnicowy, który pozwala każdej osi kręcić się z inną prędkością, przez co możliwe jest jeżdżenie po normalnej twardej nawierzchni bez nadmiernego zużycia i narażania na awarie układu napędowego.
AWD stosuje się często w samochodów używających napędu na 4 koła na każdej nawierzchni. Zdarza się, że autach z tego typu napędem możliwe jest zblokowanie centralnego mechanizmu różnicowego. Najczęściej napęd AWD przenosi około 90 proc. momentu obrotowego na przednie koła, zaś reszta przypada na oś tylną. Moment przenoszony na oś tylną jest zwiększany tylko, gdy zajdzie taka potrzeba, np. poślizg przednich kół.
Oznaczenie to stosowane jest np. w autach produkowanych przez koncern Forda. Z uwagi na zwiększone zapotrzebowanie na paliwo w autach z napędem AWD, a także wysokie koszty produkcji i wagę, układ ten nie jest raczej montowany w małych i tanich autach.
Zobacz też: Sprzęgło cierne tarczowe