Test Toyota Corolla 1.6 Valvematic/132 KM

W przeciwieństwie do Toyoty Corolii poprzedniej generacji, w aktualnej widać konsekwencję i spójność stylizacyjną z modelem Auris.

Ale w błędzie będzie ten, kto odbierze Corollę jako odmianę czterodrzwiową Aurisa. Wersja sedan oferuje więcej przestrzeni w przedziale pasażerskim oraz inną charakterystykę pracy zawieszenia. Ma również większy o 10 cm rozstaw osi niż Auris.

Najnowsza odmiana Toyoty Corolli prezentuje się atrakcyjniej od poprzednika i sądząc po ozdobnych detalach w zamyśle projektantów miała kojarzyć się z samochodami z segmentu o oczko wyższego niż kompaktowego. Rzeczywiście, nadwozie japońskiego sedana wygląda dostojnie i jedynie wprawni obserwatorzy bez trudu odgadną, że mają do czynienia z samochodem klasy kompaktowej.

Zobacz też: Test Renault Fluence 2.0 16V 140 KM Privilege - gra pozorów

Toyota Corolla 1.6 Valvematic test – wnętrze

Tablica przyrządów Corolli przypomina deskę rozdzielczą Aurisa. Kokpit został rozplanowany ergonomicznie, a wszelkiego rodzaju wskaźniki są czytelne. Także menu komputera pokładowego i zestawu audio są intuicyjne. Kierownica ustawiona jest pod wygodnym kątem, ale ma zbyt mały zakres regulacji – to częsta przypadłość samochodów o rodowodzie japońskim.

W Corolli siedzi się nisko i wygodnie. Fotel ma wystarczająco obszerne siedzisko, a oparcie profil, który zapewnia wysoki komfort nawet podczas bardzo długich podróży. Jakość materiałów wykończeniowych jest adekwatna do klasy pojazdu, choć  szkoda, że dolne partie kabiny wykończono twardym tworzywem.

Zaskakuje duża ilość przestrzeni na tylnej kanapie. Biorąc pod uwagę ilość miejsca w okolicach kolan, jak i w okolicach głowy nawet wysocy pasażerowie nie powinni narzekać na ciasnotę.

Bagażnik ma objętość  452 l, ale możliwości przewozowe sedana są z oczywistych względów ograniczone.

Zobacz też: Test Volkswagen Jetta Hybrid

Toyota Corolla 1.6 Valvematic test – napęd/układ jezdny

Recenzowaną Toyotę Corollę napędza czterocylindrowy silnik wolnossący o pojemności 1,6 l, rozwijający moc maksymalną 132 KM przy 6400 obr./min. oraz maksymalny moment obrotowy 160 Nm przy 4400 obr./min.

To wartości, które wyglądają blado przy coraz powszechniej stosowanych jednostkach turbodoładowanych. Ale zastosowanie klasycznej konstrukcji benzynowego silnika wolnossącego ma zalety, które szczególnie powinni docenić potencjalni klienci Toyoty.

Jednostka napędowa bez skomplikowanego osprzętu jest dużo tańsza w eksploatacji i naprawach w porównaniu do skomplikowanych silników turbodoładowanych. Co więcej można się spodziewać dłuższej żywotności takich mniej wysilonych jednostek.

Benzynowa Corolla nie należy do mistrzów sprintu ale nie można nie docenić jej zalet w postaci komfortowego tłumienia nierówności. Silnik pracuje cicho w dolnych zakresach obrotów, jednak by auto nabierało prędkości z akceptowalną dynamiką niezbędne jest wkręcenie jednostki na wysokie obroty. A wtedy odgłos jej pracy staje się wyraźnie słyszalny. Dlatego dobrze, że auto zostało wyposażone w sześciobiegową przekładnię. Nadwozie o niewielkim współczynniku oporu powietrza sprawia, że podczas jazdy z wysokimi prędkościami podróżnych nie męczy nadmierny hałas opływającego nadwozie powietrza. Utrzymaniu komfortu poprzez ograniczenie hałasu sprzyja szósty bieg, który obniża obroty silnika do poziomu komfortowego dla uszu.

Uznanie należy się precyzji pracy dźwigni zmiany biegów oraz komfortowi tłumienia nierówności. Corolla z gracją auta klasy wyższej przemyka po wszelkiego rodzaju niedoskonałościach nawierzchni. Konsekwencją tego jest gorsze niż w przypadku Aurisa zachowanie pojazdu podczas jazdy po łukach. Ale wątpię by którykolwiek właściciel Corolli kiedykolwiek zwrócił na to uwagę.

Zużycie paliwa Corolli jest umiarkowane. W ruchu miejskim auto zużywa około 9 l na 100 km w ruchu miejskim. Podczas jazdy z prędkością autostradową „spalanie” rosło do około 7,8 l/100 km.

Zobacz też: Test KIA Cee'd 1.6 GDI 135 KM - leży jak ulał!

Toyota Corolla 1.6 Valvematic test –  podsumowanie

Toyota Corolla to propozycja dla kierowców ceniących konserwatywne rozwiązania w samochodach. Nie znajdziemy tu „wodotrysków” w postaci mikrosilników z podwójnym turbo, które rozwijają moc maksymalną równą silnikom Lamborghini. To klasyczny, wygodny sedan wyposażony we wszystko czego kierowca może potrzebować (tempomat, automatyczna klimatyzacja, podgrzewane przednie fotele, nawigacja), ale jednak z ograniczoną listą wyposażenia dodatkowego, które jest dostępne dopiero w większej Avensis (np. reflektory ksenonowe).  

Zobacz też: Test Toyota Auris 2.0 D-4D 126 KM

Toyota Corolla 1.6 Valvematic - dane techniczne