Widzenie tunelowe
Człowiek jest zdolny do pewnych, szybkich reakcji ale tylko w odpowiednich warunkach. Naturalnie, prędkość około 30-35 km/h nie powinna stanowić problemu dla człowieka. Podczas mrugnięcia okiem, które trwa około 0,25 sekundy, przy takiej prędkości przebędziemy 2 metry. Jest to mniej więcej długość połowy osobowego samochodu. Przy prędkości 100 km/h, w czasie mrugnięcia okiem przebywamy 7 m. Przy 200 km/h, analogicznie, 14 m. Jest to dystans, który przebywamy z zamkniętymi oczami. Sami możemy się domyślić, jakie mogą być konsekwencje.
Zobacz również: Jak jeździć autostradami, drogami ekspresowymi itp?
Ponadto, ludzkie oko rejestruje obraz pojawiający się co 25 klatek. Jedna klatka trwa około 0,04 s. Gdy jedziemy z prędkością około 200 km/h, pojawia się więc zjawisko widzenia tunelowego, czyli pole widzenia ogranicza się tylko do wąskiego pasma będącego bezpośrednio przed nami. W wyniku szybkiego poruszania się obrazów, pobocze i w zasadzie całe otoczenie zaczyna się zlewać ze sobą. Przy prędkości 250 km/h, przeciętny kierowca nie będzie w stanie wyraźnie zobaczyć w zasadzie niczego, a tym bardziej nagłego zagrożenia, pojawiającego się na drodze.
Zobacz również: Jak ratować się po przypadkowym wjechaniu na miękkie pobocze?
Zdolność reakcji
Przy prędkości 100 km/h i założeniu, że przełożenie nogi z gazu na hamulec zajmuje przeciętnie około 0,5 s, zaczynamy hamować dopiero po przebyciu 15 metrów od momentu, kiedy zauważyliśmy przeszkodę. Analogicznie, przy prędkości 200 km/h zaczynamy hamować dopiero po przebyciu 30 m. Podczas nagłego zderzenia przy prędkości 100 km/h, nasz samochód zatrzyma się na 1 metrze a działające na nas przeciążenie wyniesie około 27g i będzie trwało około 1s. Człowiek nie jest w stanie przeżyć wpływu takiego przeciążenia przez czas 1s.
Nadmierna prędkość jest główną przyczyną wypadków z uszkodzeniem ciała lub śmiertelnych na drodze. Bądźmy więc świadomi własnych ograniczeń i pamiętajmy, że przełożenie nogi z gazu na hamulec trwa około 0,5 s.