Można bez większego ryzyka przyjąć, że w silnikach o zapłonie iskrowym początek spalania się mieszanki w cylindrze musi nastąpić w przybliżeniu 20 do 25 stopni kątowych (mierzonych na wale korbowym) przed górnym położeniem zwrotnym tłoka. Dotyczy to silnika pracującego, a więc gdy urządzenie samoczynnej regulacji wyprzedzenia zapłonu jest w pozycji największego wyprzedzenia. W przypadku silników z zapłonem samoczynnym wyprzedzenie momentu rozpoczęcia się wtrysku powinno wynosić około 10 do 15 stopni kątowych.
Zobacz również: Jak zdiagnozować drobne usterki samochodu?
Aby obliczyć, w jakim położeniu tłoka przed górnym położeniem zwrotnym, wyrażonym w milimetrach, ma nastąpić zapłon, należy zmierzyć skok tłoka (odległość między skrajnym górnym i dolnym położeniem), podzielić ją przez dwa i otrzymaną w ten sposób liczbę pomnożyć przez cosinus 20 stopni w przypadku silnika z zapłonem iskrowym, lub cosinus 10 stopni dla silnika wysokoprężnego. Cosinus 20 stopni wynosi 0,9397; cosinus 10 stopni wynosi 0,9848.
Obliczona w ten sposób wartość wyprzedzenia zapłonu dla silnika o skoku tłoka 73 mm wynosi w niewielkim przybliżeniu 5 mm. Instrukcja fabryczna tego silnika podaje wyprzedzenie zapłonu 4,4 mm przed górnym położeniem tłoka. Błąd opisanej metody jest, jak widać, niewielki i w pełni dopuszczalny. Po wstępnym ustawieniu wyprzedzenia zapłonu na podstawie wyliczenia i uruchomieniu silnika zawsze można skorygować je w niewielkim zakresie tak, aby podczas pracy na wolnych obrotach silnik pracował równomiernie, z najmniejszymi możliwymi do uzyskania drganiami, zaś po gwałtownym otwarciu przepustnicy nie były słyszalne z niego żadne stuki, zwłaszcza głuche, pochodzące z układu sworzeń tłokowy-korbowód-panewka.
Zobacz również: Czy można samodzielnie sprawdzić stan katalizatora?