1 Buell XB9S. Jednoślad skonstruowany we współpracy z Harleyem. Niestety marka nie oparła się ogólnoświatowemu kryzysowi i zatrzymano produkcję tych motocykli.
2 XB9S dysponował silnikiem o pojemności niespełna 900 centymetrów sześciennych i mocy 85 koni mechanicznych. Pozwalało to na dynamiczne poruszanie się tym motocyklem. Mały rozstaw osi korzystnie wpływał na prowadzenie się jednośladu w ciasnych ulicach miast.
3 Triumph Bonneville jest motocyklem o bardzo klasycznej linii. Dwucylindrowy silnik chłodzony powietrzem idealnie wpisuje się w sylwetkę motocykla podkreślając klimat jaki towarzyszy obcowaniu z tym jednośladem.
4 Triumph postanowił pójść na pewne ustępstwa jeżeli chodzi o zachowanie konwencji cafe-racera. Bonneville został wyposażony w hamulce tarczowe zamiast bębnowych, a kanapa pomieści dwie osoby.
5 Silnik Triumpha o pojemności 865 centymetrów sześciennych zasilany wtryskiem paliwa (kolejny ukłon ku nowoczesności) dysponuje mocą 68 KM co nawet jak na obecne czasy jest mocą wystarczającą do dynamicznego poruszania się. Musimy jednak zapomnieć o jeździe do jakiej cafe-racery powstały.
6 Ducati Monster 796. Cafe-racer we włoskim wydaniu. Nie ma motocyklisty który nie znałby tego modelu. Odznacza się on mocno wyeksponowanym bakiem i pomalowaną na czerwono kratownicową ramą.
7 Ducati wyposażyło Monstera w dwa tłumiki umieszczone pod siedzeniem z których wydobywa się niesamowity dźwięk włoskiego V-twina którego pojemność to 796 centymetrów sześciennych.
8 Monster został wyposażony w to w czym Ducati jest najlepsze - rozrząd desmodroniczny. Dzięki temu rozwiązaniu mały Monster świetnie reaguje na dodanie gazu.
9 Norton Commando 961. Niespełna litr pojemności i tylko 80 KM mocy. W dodatku tylko pięciostopniowa skrzynia biegów o długich przełożeniach. Ale nie dla osiągów kupuje się ten motocykl. Jego wygląd jest kluczowym czynnikiem dla którego klienci decydują się na kupno Nortona.
10 Norton Commando jest typowym cafe-racerem. Ma stosunkowo długi bak, niską kierownicę i pokaźny garb za siedzeniem kierowcy. Motocykl wyposażony jest też w kilka nowoczesnych rozwiązań jak zawieszenie up-side-down czy hamulce tarczowe i dużej średnicy.
11 Benelli TnT 1130. Jednoślad o bardzo agresywnej stylistyce do którego bardziej pasuje miano streetfightera niż cafe-racera, lecz producent twierdzi, że motocykl ten ma wiele wspólnych mianowników z jednośladami wywodzącymi się z Wielkiej Brytanii. Moc 136 KM i czterotłoczkowe zaciski hamulcowe świadczą o dobrych osiągach TnT.
12 Kawasaki W800. Jest to kolejny motocykl o klasycznej stylistyce. Wyróżnia się niewielkim obłym bakiem i wydechem poprowadzonym równolegle do podłoża.
13 Kawasaki W800 jest wyposażone w dwucylindrowy silnik generujący jedynie 48 KM. Biorą pod uwagę moc motocykla można porównać go ze znacznie tańszym Suzuki GS500, lecz należy pamiętać, że w przypadku W800 płacimy za klasę i styl motocykla.