W dużym uproszczeniu zjawisko kawitacji towarzyszy gwałtownej, eksplozyjnej zamianie cieczy w gaz. Najczęściej można je obserwować tuż przy skrzydłach śrub statków, okrętów i motorówek. Energia, jaka powstaje w wyniku kawitacji jest tak wielka, że tworząca się mikrofala uderzeniowa jest w stanie wybijać cząsteczki bardzo twardych metali, niszcząc ich powierzchnie. Wszystko to dzieje się w mikroskali, ale skutki są często bardzo dobrze widoczne w postaci głębokich wżerów na powierzchni metalu. Kawitacja zachodzi zawsze tam, gdzie metal wykonuje bardzo szybkie ruchy w cieczy, np. drga w niej. Takie drgania powstają w tulejach cylindrów silnika podczas jego pracy, a gdy są one chłodzone bezpośrednio cieczą, wówczas na ich zewnętrznych powierzchniach powstają coraz głębsze wżery kawitacyjne, mogące doprowadzić do zniszczenia ścian tulei.
Zobacz też: Co zrobić, gdy zapali się kontrolka braku ładowania akumulatora?
Co prawda konstruktorzy silników zabiegają usilnie o to, aby wytłumić drgania tulei cylindrów, ale ich wysiłki nie zawsze są zwieńczone sukcesem. Dlatego podczas eksploatacji silników należy dążyć we własnym zakresie do maksymalnego zniwelowania skutków kawitacji. Aby to uzyskać, należy do chłodzenia silnika stosować wyłącznie płyny, zawierające dodatki odgazowujące lub utrudniające powstawanie gazów. Znajdujące się w sprzedaży płyny w większości przypadków zawierają te dodatki, ale ich rozcieńczenie wodą w pewnym stopniu zmniejsza skuteczność ich działania.
Zjawisko kawitacji można w znacznym stopniu ograniczyć przez eksploatowanie silnika we właściwej temperaturze pracy, czyli powyżej 75 stopni Celsjusza. Jest to bardzo ważne, ponieważ najsilniejsze działanie kawitacji zachodzi w temperaturze pomiędzy 50 a 60 stopni Celsjusza. Dlatego tak ważne jest jak najszybsze doprowadzenie silnika do znamionowej temperatury przed poddaniem go pełnemu obciążeniu.
Zobacz też: Jak uruchamiać silnik w czasie dużych upałów?
Szkodliwe działanie kawitacji można także w pewnym stopniu ograniczyć, dodając do płynu chłodzącego niektóre środki aktywne powierzchniowo oraz w niewielkich ilościach rzadkie oleje, zdolne do wytworzenia z cieczą chłodzącą emulsji. Środki te powinny charakteryzować się znikomą tendencją do tworzenia piany, wówczas ich działanie w połączeniu z olejami będzie o wiele skuteczniejsze.