Oba przeglądy należy wykonać, co 30 000 km. Nie trzeba jechać do wyspecjalizowanych warsztatów. Bez problemu jesteśmy w stanie zrobić to we własnym zakresie. Zaczynamy od krótkiego podziału pasków napędowych. Oddzielnie omówimy wersje do silnika 1.6 i 2.0. W przypadku tego pierwszego może znajdować się jeden, dwa lub trzy paski.
Wersja bez układu wspomagania lub bez klimatyzacji wyposażona jest w jeden pasek, który napędza pompę cieczy chłodzącej i alternator. Modele z wspomaganiem układu kierowniczego mają dwa paski napędowe. Pierwszy napędza alternator a drugi pompę cieczy chłodzącej i wspomagania. Wersje z wspomaganiem i układem klimatyzacji mają trzy paski. Ułożenie jest podobne jak w drugiej wersji plus dodatkowy pasek napędu sprężarki klimatyzacji.
Zobacz też: Czym skutkuje pęknięcie paska rozrządu?
Przechodzimy do sprawdzenia stanu pasków. Zaciągamy hamulec ręczny i unosimy przód samochodu. Podkładamy pod niego kobyłki i zdejmujemy prawe koło. Od dołu wykręcamy śruby mocujące i wymontowujemy pokrywę spod błotnika. Robimy to w celu uzyskania dostępu do koła pasowego wału korbowego. Jeżeli zajdzie taka potrzeba możemy wykręcić dolną osłonę silnika.
Za pomocą odpowiedniego klucza nasadowego obracamy wałem korbowym. Dokładnie oglądamy wszystkie paski. Patrzymy czy nie mają ubytków, przetarć, pęknięć, rozdzielenia warstw. Jeżeli są przesłanki wskazujące na wymianę należy to wykonać.
Przechodzimy do kontroli układu klimatyzacji. Na początku sprawdzamy stan żeberek skraplacza. Usuwamy wszelkie zanieczyszczenia znajdujące się pomiędzy żeberkami. Robimy to za pomocą sprężonego powietrza lub szczotki. Trzeba pamiętać o regularnym włączaniu klimatyzacji minimum na ok. 15 minut na miesiąc. Brak jakiegokolwiek ruchu w układzie może spowodować stwardnienie uszczelnień obwodu czynnika.
Zobacz też: Jakie są najczęstsze usterki silnika?
Sprawdzamy stan przewodów, nie mogą mieć żadnych uszkodzeń. Podstawą jest pełny układ klimatyzacji. Jeżeli wyczuwamy spadek intensywności chłodzenia należy sprawdzić czy ilość czynnika nie jest zbyt mała. Nagrzewamy silnik do normalnej temperatury pracy. Ustawiamy pokrętło regulacji temperatury na najniższą wartość. Pokrętło sinika dmuchawy najintensywniej jak to możliwe.
Sprawdzamy ręką sztywne przewody wlotowy i wylotowy. Jedna strona powinna być zimna druga gorąca. Może to oznaczać uszkodzenie sprężarki lub małą ilość czynnika chłodzącego.