Silnik samochodowy to bardzo złożona i niebywale skomplikowana maszyna. Jego konstrukcja zakłada istnienie wielu, bardzo precyzyjnie współpracujących ze sobą elementów. Nie każdy silnik jest jednak taki sam. Jedną z różnic, którą błyskawicznie można zauważyć już po krótkiej jeździe autem jest prędkość obrotowa silnika z jaką dana jednostka się pracuje. Czym jednak ona jest ? Od czego jest uzależniona?
Prędkość obrotowa silnika
Prędkość obrotowa silnika to liczba obrotów wałku korbowego silnika w jednostce czasu. Podstawowym wymiarem PO jest liczba obrotów na sekundę, ale ze względów praktycznych wielkość ta podawana jest w odniesieniu do minuty.
Zobacz też: Jak wydłużyć żywotność auta z silnikiem Dieslem? Część I
Każdy silnik spalinowy ma zakres obrotów, w których możliwa jest jego praca. Najniższe obroty, tzw. obroty biegu jałowego (na luzie) wynoszą przeciętnie ok. 600-900 obr./min, a najwyższe różnią się w zależności od rodzaju silnika:
- 4500-7000 obr./min – w przypadku silników o zapłonie iskrowym (benzynowych);
- 4000-5000 obr./min – w przypadku silników o zapłonie samoczynnym (wysokoprężnych);
- 1800-2500 obr./min – w przypadku silników o zapłonie samoczynnym (wysokoprężnych) w autach ciężarowych.
Zobacz też: Jazda na zbyt niskich obrotach - usterki i awarie
Moc z jednego litra pojemności
Konstruktorzy stale pracują nad zwiększeniem prędkości obrotowej silnika, bowiem ma ona wpływ na zwiększenie mocy jednostki napędowej przy określonej pojemności skokowej. Jednym z najbardziej znanych producentów specjalizujących się w osiąganiu wysokich mocy z niedużych pojemności skokowych jest japońska Honda. Już w 1999 roku wprowadziła ona na rynek model S2000, którego silnik miał pojemność 2,0 l i moc aż 240 KM. Z jednego litra pojemności uzyskiwał on zatem 120 KM! Dziś po 14 latach wynik ten nadal przewyższa większość nowatorskich konstrukcji (tylko Ferrari 458 Italia zdołało do tej pory pobić ten rezultat), a nadążyć za nim mogą jedynie jednostki napędowe wspomagane turbodoładowaniem.