Do typowych czynności obsługowych, wykonywanych sporadycznie, należy sprawdzanie i uzupełnianie płynu w chłodnicy. Dostępne w sprzedaży płyny charakteryzują się bardzo ograniczoną zdolnością do parowania, toteż w praktyce, jeżeli układ chłodzenia nie ma żadnych wycieków, można sprawdzać ich poziom w chłodnicy raz na kilkanaście tysięcy kilometrów.
Jednak gdy silnik się przegrzał, np. podczas jazdy w czasie upału z niewielką prędkością pod bardzo duże wzniesienie, część płynu mogła zostać usunięta z układu przez zawór bezpieczeństwa. Jeżeli w układzie nie znajduje się zbiornik nadmiarowy (wyrównawczy), do którego uchodzi nadmiar gorącego płynu i z którego jest on zasysany z powrotem do silnika po jego stygnięciu. Konieczne jest po takim „zagotowaniu silnika” sprawdzenie poziomu płynu chłodzącego i jego uzupełnienie.
Otwierać korek chłodnicy należy bardzo ostrożnie, najlepiej dopiero po ostygnięciu silnika do temperatury dłoni kierowcy. Gorący płyn może w wyniku panującego w układzie chłodzenia nadciśnienia „wykipieć” po otwarciu wlewu i poparzyć nieostrożnego kierowcę.
Zobacz również: Jak eksploatować silnik samochodowy?
Po przegrzaniu silnika należy jak najszybciej go schłodzić. W tym celu, jeżeli dalsza droga nie prowadzi w dół, zatrzymać się w dogodnym miejscu, podnieść maskę i pozostawić silnik pracujący na wolnych obrotach. Pozwoli to na uniknięcie różnych naprężeń termicznych w stygnącym silniku, gdy proces jego chłodzenia nie jest równomierny. Krążący w układzie płyn powoduje, że ciepło jest rozprowadzane jednakowo po całym bloku silnika, po czym trafia do chłodnicy, gdzie jest oddawane do atmosfery.
Od czasu do czasu należy sprawdzać poziom oleju w silniku. Służy do tego specjalny wskaźnik, tzw. bagnet, który jest łatwo dostępny przy jednym z boków silnika. Wyjmując bagnet należy trzymać go mniej więcej pod kątem 45 stopni do poziomu, podtrzymując jego dolny koniec nad szmatką, w którą wsiąknie ściekający z niego olej.
Zobacz również: Co zrobić, gdy silnik nie osiąga pełnej mocy?
Pomiar poziomu oleju najlepiej przeprowadzić po kilkugodzinnym postoju, najlepiej rano przy całkowicie zimnym silniku. Jeżeli bagnet jest pochlapany olejem na tyle, że nie są widoczne kreski, oznaczające minimum i maksimum, wówczas należy wytrzeć go do czysta niezapiaszczoną szmatką lub jednorazowym ręcznikiem papierowym, następnie włożyć go na miejsce i wcisnąć do oporu. Po chwili wyjąć i wówczas odnalezienie kresek nie powinno stanowić żadnego problemu.
Optymalny poziom oleju w silniku znajduje się w połowie odległości pomiędzy wspomnianymi kreskami na bagnecie. Jeżeli silnik ma tendencję do podwyższonego spalania oleju, należy dla uniknięcia niespodzianek nalewać nieco więcej oleju, tak aby jego poziom był bliski maksimum. Wówczas zaniedbanie kontroli czy spóźnienie się z dolaniem kolejnej porcji nie będzie miało przykrych konsekwencji, jakie mogą stać się wynikiem zbyt niskiego poziomu oleju.