Wzięcie samochodu w leasing na pewno nie wymaga jednorazowego wyłożenia gotówki, co byłoby konieczne przy kupnie. Leasing wiąże się jednak także z mniejszymi uprawnieniami, niż w sytuacji gdybyśmy stali się właścicielem samochodu.
Sposób korzystania
Różnicę taką obrazują różnice dotyczące sposobu korzystania z samochodu. W przypadku właściciela samochodu może on korzystać z samochodu w zasadzie wedle swojego upodobania. Może wykorzystywać go do przewozu ciężkich sprzętów, może testować zawieszenie na polnych drogach.
Z drugiej strony w przypadku leasingobiorcy sposób korzystania może być oznaczony w umowie leasingu. Wynika to z elementarnej różnicy między samochodem w leasingu, a własnym pojazdem. W tym pierwszym przypadku, mimo iż możemy go używać, nie stajemy się jego właścicielami. Własność pojazdu leasingowanego nadal pozostaje przy leasingodawcy.
Wiąże się z tym ograniczenie korzystającego co do sposobu korzystania z rzeczy. Zgodnie bowiem z art. 7099 Kodeksu cywilnego Korzystający (leasingobiorca)powinien używać rzeczy i pobierać jej pożytki w sposób określony w umowie leasingu. Jeżeli umowa nie zawiera żadnych postanowień, sposób używania powinien odpowiadać właściwością i przeznaczeniu rzeczy. Przykładowo nie będzie dozwolone używanie samochodu osobowego, jako samochodu transportowego.
Zobacz serwis: Auto i prawo
Osoby trzecie
Innym istotnym ograniczeniem możliwości samochodu w leasingu jest zakaz przekazywania przedmiotu leasingu do używania osobom trzecim. Zgodę na takie używanie musi wyrazić firma leasingowa.
Poza leasingobiorcą przedmiot leasingu nie może być używany przez inne osoby, niezależnie od tego, czy dotyczy to członków najbliższej rodziny, czy też znajomych.
Jeżeli leasingobiorca używa samochodu niezgodnie z umową, przekazując do używania osobom trzecim, firma leasingowa ma prawo do natychmiastowego rozwiązania umowy, chyba że w samej jej treści został przewidziany w takim wypadku termin wypowiedzenia.
Zobacz: Leasing samochodu