Polityka kredytowa
Pierwsze oznaki spowolnienia gospodarczego w 2011 roku były sygnałem dla instytucji finansowych, by dokładniej przyjrzeć się jakości posiadanego portfela kredytowego. Od tamtego czasu starają się one ograniczać ekspozycję kredytową wobec branż o podwyższonym ryzyku. Do grupy tej należą obecnie m.in. klienci branży budowlanej. Najbardziej odczuwają ograniczenie dostępności kredytów, wyrażające się podwyższaniem marż, wymogiem dodatkowych zabezpieczeń czy bardziej konserwatywnym podejściem przy ocenie sytuacji finansowej.
Zaostrzone procedury kredytowe zależą od indywidualnej sytuacji klienta, m.in. branży, w której prowadzi działalność, wyników finansowych czy perspektyw rozwoju. Sytuacja ta prowadzi do większego zróżnicowania dostępności finansowania dla firm. Dla klientów posiadających dobrą historię kredytową, działających w branżach mniej narażonych na zmianę sytuacji gospodarczej, nic się nie zmieni. Natomiast pozostali muszą liczyć się z dodatkowymi formalnościami. EFL natomiast stosuje antycypacyjną politykę ryzyka i wiele z tych zmian wprowadził do swojej oferty już wtedy, kiedy zbliżający kryzys w branży budowlanej dawał pierwsze oznaki. Zmianie podlegały nie tylko kryteria przyznawania nowych kredytów, ale również polityka zarządzania tzw. kredytami trudnymi.
Zobacz też: Leasing pojazdów ciężarowych
Branże wysokiego ryzyka a zagrożenie dla instytucji finansowych
Głównym zagrożeniem zarówno dla firm leasingowych, jak i banków jest poziom koncentracji klientów z branż zagrożonych wyższym prawdopodobieństwem upadłości. Im wyższa ekspozycja na branże zagrożone niewypłacalnością, tym większe potencjalne straty dla instytucji finansowej. W branży leasingowej zależą one m.in. od skuteczności zarządzania ekspozycją kredytową czy umiejętności przewidywania przyszłej wartości rynkowej przedmiotu leasingu. Stąd też można oczekiwać, że leasingodawcy o wyższym udziale klientów z branż zagrożonych niewypłacalnością oraz z wysokim poziomem niezabezpieczonej ekspozycji, będą bardziej rygorystycznie oceniać wszystkich klientów niż pozostałe firmy. Podjęte działania będą zależały w dużej mierze od jakości portfela zbudowanego w ostatnich latach oraz jakości zarządzania ryzykiem kredytowym.
Zobacz też: Ile zapłacisz za auto służbowe na wakacjach?
Zarządzanie ryzykiem
W ramach polityki zarządzania ryzykiem, EFL intensyfikuje swoją aktywność w monitorowaniu spływu płatności z określonych branż wyższego ryzyka. Jednym z celów takiego postępowania jest jak najszybsze dotarcie do klientów, którzy mogą mieć problemy z zatorami płatniczymi. Finansujący próbuje wypracować plan spłaty zadłużenia, satysfakcjonujący dla obu stron, jak również biorący pod uwagę realne zdolności płatnicze klienta. W przypadku upadłości przedsiębiorstwa, negocjacje z leasingodawcą prowadzone są w obecności syndyka. Bywają jednak przypadki, kiedy klient jest w bardzo trudnej sytuacji, np. gdy następuje całkowita utrata płynności, połączona z ogłoszeniem bankructwa. Wówczas jedynym możliwym rozwiązaniem pozostaje spieniężenie przedmiotu leasingu w celu rozliczenia zaległego zadłużenia. EFL w tym obszarze prowadzi wyspecjalizowaną działalność - sprzedaż takiego sprzętu poleasingowego prowadzona jest w centrum sprzedaży w Magnicach pod Wrocławiem.
Zobacz też: Leasing na przykładzie kalkulacji
Polityka windykacyjna
EFL prowadzi również politykę windykacyjną, która jest nastawiona na dialog z klientem. Działania windykacyjne w większości prowadzone są przez służby wewnętrzne firmy. Pracownicy EFL znają klienta, jego historię współpracy z firmą, jego problemy. Na tej podstawie starają się wypracować rozwiązania dopasowane do specyfiki i konkretnej sytuacji, w której znalazł się klient. Zdarzają się jednak sytuacje, w których EFL korzysta z outsourcingu wierzytelności. Dzieje się tak, gdy kończą się możliwości prowadzenia rozmów restrukturyzacyjnych z klientem.
Tekst: Paweł Lewandowski, Dyrektor Zarządzający Pionem Ryzyka EFL