Obowiązki pracodawcy w zakresie czasu pracy kierowców wykonujących przewóz drogowy, zatrudnionych na podstawie stosunku pracy reguluje ustawa o czasie pracy kierowców z 16 kwietnia 2004 r. Zgodnie z zapisami w niej zawartymi pracodawca jest zobowiązany do poinformowania kierowcy o obowiązujących przepisach z zakresu czasu pracy. Powinien także dopilnować, aby pracownik dostarczył mu oświadczenie na piśmie o wymiarze zatrudnienia lub o niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego pracodawcy. Musi prowadzić również ewidencję czasu pracy kierowców w rozliczeniu dobowym, tygodniowym i przyjętym okresie rozliczeniowym. Ewidencja ta powinna być udostępniana pracownikowi na jego wniosek. Nieprzestrzeganie przez pracodawcę zasad dotyczących czasu pracy kierowców może skutkować dla niego sankcjami karnymi. Przepisy tej ustawy nie mają zastosowania w przypadku osób zatrudnionych w ramach stosunku pracy, prowadzących pojazdy służbowe, ale nie obejmujących stanowiska kierowcy. Przykładem mogą być tutaj przedstawiciele handlowi mimo, iż dużo czasu spędzają na przemieszczaniu się służbowymi autami. Na pracodawcy zatrudniającym takie osoby nie ciążą dodatkowe obowiązki wymienione w ustawie jak np. zapewnienie dodatkowych przerw w pracy.
Zobacz też: Tachograf analogowy czy cyfrowy? Który z nich musi posiadać nasz pojazd?
Czas pracy kierowcy
Do czasu pracy kierowcy wbrew pozorom zalicza się nie tylko samo kierowanie pojazdem, ale także inne czynności, które są związane z wykonywaniem przewozu drogowego. - mówi Małgorzata Słodownik z firmy Flotis - Takie jak załadunek i rozładunek towarów, sprawdzanie stanu technicznego, zapewnienie bezpieczeństwa pojazdu i przewożonego mienia, niezbędne prace administracyjne oraz inne czynności związane z wypełnianiem obowiązków służbowych. Czas pracy kierowcy może wynosić maksymalnie 13 godzin na dobę. Nadliczbowe godziny dopuszczalne są jedynie w razie wystąpienia zdarzeń wymagających od kierowcy podjęcia kroków mających na celu ochronę życia, zdrowia lub mienia oraz usunięcia ewentualnej awarii. Mogą one także wynikać ze szczególnych potrzeb pracodawcy. Liczba godzin nadliczbowych nie może przekroczyć 260 w skali roku.
Zobacz też: Jakie korzyści wynikają z leasingu auta?
Do czasu pracy nie wlicza się czasu dyżuru (chyba, że kierowca wykonuje w tym czasie jakąś pracę). Jest to okres, w którym kierowca pozostaje poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do jej wykonywania. Czas dyżuru jest np. czasem niezprzeznaczonym na kierowanie pojazdem, w momencie gdy jest on prowadzony przez co najmniej dwuosobową załogę. Czas dyżuru nie może być wliczany do nieprzerwanego dobowego odpoczynku i nie może go ograniczać. Innymi słowy jeśli kierowca pracuje 9 godzin w ciągu doby, okres dyżuru może wynieść maksymalnie 4 godziny. Za czas dyżuru przysługuje stosowny czas wolny lub wynagrodzenie.
Zobacz też: Auto służbowe, a zdjęcie z fotoradaru -kto zapłaci mandat pracownika?
Przerwy w pracy kierowcy
Kierowcy przysługuje przerwa po każdych kolejnych 6 godzinach pracy. Musi ona trwać minimum pół godziny jeśli dobowy czas pracy nie przekracza 9 godzin i co najmniej 45 minut jeśli czas pracy trwa więcej niż 9 godzin. Moze ona zostać podzielona na kilka krótszych, trwających przynajmniej po 15 minut i zostać wykorzystana w trakcie 6-godzinnego okresu pracy. Przerw tych nie zalicza się do dziennego okresu wypoczynku, każdemu kierowcy przysługuje bowiem 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku w ciągu doby. Przy czym czas ten może zostać wykorzystany w pojeździe o ile stoi on na postoju i jest wyposażony w miejsce do spania.To czy kierowca przestrzega czasu pracy i odpoczynku można bardzo łatwo sprawdzić za pomocą monitoringu pojazdów GPS. – mówi Małgorzata Słodownik z firmy Flotis – Dzięki zastosowaniu takiego rozwiązania zyskujemy podgląd tras jakie pokonują nasi pracownicy wraz z informacją o częstotliwości i długości postojów.
Źródło: Creandi