Wiza, przepisy wjazdowe
Wizę pobytową można uzyskać w przedstawicielstwach dyplomatyczno-konsularnych Tanzanii, a także na głównych przejściach granicznych. Wizy pobytowe
– turystyczna i tranzytowa – kosztują 50 USD/EUR, podobnie wiza biznesowa (dowód wniesienia opłaty należy zachować do kontroli). Podróżujący liniami lotniczymi przy przejeździe tranzytem nie muszą mieć wizy, o ile nie zamierzają opuszczać sali tranzytowej i mają dokumenty wymagane przy wjeździe do tego kraju. Tanzania jest krajem związkowym, obejmującym część kontynentalną, czyli dawną Tanganikę (w tym wyspę Mafia), oraz autonomiczny Zanzibar, czyli wyspy Pemba i Unguja. Wiza jest ważna na całym terytorium państwa. Cudzoziemców obowiązuje jednak lokalna kontrola paszportowa (bez opłat wizowych) i celna przy wjeździe i przy opuszczaniu wysp Zanzibaru.
Paszport musi być ważny co najmniej 3 miesiące od chwili przekroczenia granicy. Warunkiem wjazdu jest okazanie biletu powrotnego lub wykazanie się posiadaniem środków wystarczających na jego zakup oraz na sfinansowanie kosztów pobytu (kwota wymagana na dzień pobytu nie jest określona). Kwoty te należy wpisać do wniosku wizowego.
Przepisy celne
Nie ma ograniczeń co do wwozu waluty ani wymogu jej deklarowania przy wjeździe. Nie trzeba też okazywać kwitów wymiany przy wyjeździe z kraju. Nie wolno wwozić ani wywozić waluty tanzańskiej. Na przywożenie i wywożenie broni myśliwskiej oraz trofeów myśliwskich wymagane są specjalne zezwolenia. Zabroniony jest wywóz muszli, korali, kości słoniowej, skór dzikich zwierząt. Samochód do czasowego użytkowania można wwieźć na podstawie karnetu wydanego przez autoryzowany automobilklub i zezwolenia na podstawie depozytu (cash bond) złożonego w kwocie ekwiwalentnej do wartości cła importowego od samochodu, powiększonej o podatek od sprzedaży. Depozyt ten jest zwracany w pełnej kwocie przy wywozie samochodu. Od samochodów przesyłanych przez terytorium Tanzanii do krajów z nią sąsiadujących pobiera się cło tranzytowe. Na przewóz przez Tanzanię w tranzycie samochodów należy uzyskać specjalne zezwolenie (A Road Customs Transit Document – RCTD).
Przepisy prawne
Posiadanie narkotyków i handel nimi są surowo karane.
Meldunek
Obowiązek meldunkowy przestrzegany jest jedynie w hotelach (nie wszystkich). Na kwestionariuszu wizowym należy podać adres miejsca pobytu.
Ubezpieczenie
Zagraniczne ubezpieczenia zdrowotne, ani polisy komunikacyjne nie są honorowane. Szpitale wymagają pokrycia kosztów przez pacjenta lub jego rodzinę. Posiadanie polisy jest jednak bardzo zalecane w celu późniejszego dochodzenia zwrotu poniesionych wydatków na leczenie, ewentualną opiekę lekarską w podróży do kraju itp. Od turystów wjeżdżających samochodem wymaga się wykupienia miejscowego OC. Zalecane jest też wykupienie miejscowego ubezpieczenia AC.
Szczepienia, służba zdrowia
Wymagane jest szczepienie przeciw żółtej febrze, zalecane – przeciw żółtaczce. Inne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne to ogniska cholery w wielu rejonach kraju, malaria, AIDS, dżuma endemiczna w atrakcyjnych turystycznie górach Usambara (okolice miejscowości Lushoto), skażenie bakteryjne wody. Zalecane jest używanie wody przegotowanej, także do mycia zębów. Butelkowana woda stołowa jest łatwo dostępna. Inne napoje należy kupować także wyłącznie butelkowane lub w puszkach. Nie należy pić soków oferowanych w podrzędnych restauracjach, czy przez ulicznych sprzedawców, jeść surowych warzyw i niemytych owoców.
Powinno się zażywać tabletki przeciw malarii (przed przyjazdem, w trakcie pobytu oraz do 10 dni po powrocie). Zalecane jest spanie w łóżkach z moskitierą, jak również stosowanie kremów z filtrem ochronnym. Opieka medyczna, zwłaszcza w szpitalach państwowych, jest na bardzo złym poziomie. Brak pogotowia ratunkowego. Do nagłych przypadków w oddalonym terenie można wezwać bardzo kosztowne pogotowie lotnicze z Nairobi (Kenia). Tam też, albo do RPA bądź do Europy, wysyłani są (na własny koszt) pacjenci wymagający pilnych, skomplikowanych operacji.
Cena standardowej wizyty lekarskiej i cena doby szpitalnej są zróżnicowane. W państwowej służbie zdrowia od cudzoziemców pobierane są wyższe opłaty za niektóre usługi, zwłaszcza za poważniejsze operacje. 30 USD kosztuje jeden dzień w szpitalu (bez badań, zabiegów i wyżywienia), 20 USD – porada lekarska i badania, 10 USD – badania rutynowe; od 50 do 200 USD – badania specjalistyczne; od 200 do 2000 USD – duży zabieg chirurgiczny; 50 USD – drobny zabieg chirurgiczny.
Informacje dla kierowców
Honorowane jest międzynarodowe prawo jazdy, którym cudzoziemiec może posługiwać się przez 3 miesiące. Później można prowadzić pojazd tylko na podstawie tanzańskiego prawa jazdy, wydawanego bez egzaminu przez urzędy Tanzania Revenue Authority (TRA) po przedłożeniu krajowego prawa jazdy. TRA może jednak zażądać poświadczenia (legalizacji) krajowego prawa jazdy. W Tanzanii obowiązuje ruch lewostronny.
Podróżowanie po kraju
W zasadzie nie ma ograniczeń, z wyjątkiem oznakowanych terenów wojskowych. Przy wjeździe do parków narodowych pobierane są opłaty od 30 do 50 USD za dzień. Doraźne ograniczenia mogą być wprowadzane z uwagi na bezpieczeństwo, np. w rejonach przyległych do granicy z Ruandą i Burundi, gdzie jest dużo broni i wielu nielegalnych uciekinierów z tych krajów, a także w rejonach wydobycia złota i kamieni szlachetnych. W Tanzanii odnotowuje się bardzo dużo wypadków drogowych, których przyczyną jest brawurowa jazda (zwłaszcza kierowców autobusów), jazda po spożyciu alkoholu, a także zły stan techniczny i przeładowanie pojazdów.
Bezpieczeństwo
Stan bezpieczeństwa w Tanzanii, zwłaszcza w Dar es Salaam, w rejonie Kilimandżaro, Aruszy, z roku na rok się pogarsza. W ośrodkach miejskich (także w dzielnicach bogatszych), w północnych parkach narodowych (zwłaszcza Serengeti) oraz na głównych drogach zdarzają się drastyczne napady z bronią. W pokojach hotelowych należy spać z włączonym telefonem pod ręką. Zaleca się zdeponowanie paszportu w bezpiecznym sejfie hotelowym i noszenie przy sobie jego fotokopii. Ofiarami złodziei bywają turyści podróżujący koleją TAZARA, łączącą Dar es Salaam z Zambią. Nie należy przyjmować poczęstunków od współpasażerów (zdarzają się zamierzone otrucia) ani korzystać z nieproszonych ofert. Obrabowywani są spacerujący po niestrzeżonych plażach i nocą. Nie można spuszczać z oka bagażu. Należy korzystać wyłącznie z taksówek oznaczonych, czyli zarejestrowanych.
Religia, obyczaje
W rejonach zamieszkanych przez muzułmanów, zwłaszcza w pasie wybrzeża i na atrakcyjnych turystycznie wyspach, jak Zanzibar i Mafia, oczekuje się od turystów poszanowania miejscowej kultury. Szorty, minispódnice, przezroczyste sukienki, stroje plażowe poza plażą, topless na plaży mogą narazić turystów na przykrości. Również fotografowanie i filmowanie może wywołać gwałtowny sprzeciw miejscowej ludności. W czasie postu muzułmańskiego (ramadanu) oczekuje się, że turyści nie będą ostentacyjnie spożywali w ciągu dnia posiłków lub napojów w miejscach publicznych. W 2003 r. na Zanzibarze wprowadzono zakaz pracy w okresie ramadanu, także dla lokali obsługujących turystów. W 2005 r. w czasie ramadanu wszystkie restauracje w głównym mieście Zanzibaru, Stone Town, były w ciągu dnia nieczynne.
Przydatne informacje
- Dolary amerykańskie, euro i inne waluty wymienialne w gotówce można bez ograniczenia wymienić na szylingi tanzańskie w bankach i w zalegalizowanych kantorach. Nie należy korzystać z nielegalnej, ulicznej wymiany. Niektóre kantory wymieniają też czeki podróżne. Bankomatów jest niewiele i tylko w dużych miastach, m.in. przy Serena Hotel na Zanzibarze, Shoppers Plaza, Barclays Bank w Dar es Salaam. W wielu hotelach, restauracjach, biurach turystycznych, sklepach pamiątkarskich można płacić kartą (pobierana jest 20procentowa prowizja);
- W Tanzanii, poza dużymi miastami, znajomość języka angielskiego jest słaba; powszechnie używany jest język suahili.
Stolica: Dodoma (główne miasto: Dar es Salaam)
Waluta: szyling tanzański (TZS);
1 USD = ok. 1170 TZS; 1 EUR = ok. 1390 TZS
Języki urzędowe: suahili, angielski
źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych