Jaskinia zamieszkiwana jest przez troglobit – bardzo rzadki gatunek chrząszcza występujący oprócz Studniska tylko w innej Jaskini pod Sokolą Górą. Dzieje się tak z powodu unikalnego mikroklimatu występującego we wnętrzu tych jaskiń.
Zobacz również: Śladami Sommelierów - Węgry
Historia Jaskini
Pierwszy odnotowany wpis historyczny dotyczący Jaskini Studnisko pojawia się na kartach historii już w 1907 roku. Szpatowiec Dyński jako pierwszy został opuszczony pod powierzchnię tej jaskini za pomocą kołowrotu. W tym okresie wydobywano surowce tylko z obszaru Komory Wejściowej. Kilkanaście metrów poniżej zachowały się wyrobiska z wyraźnymi fragmentami odbudowy górniczej. Gdyby wydobycie w XX wieku miało miejsce na niższych partiach jaskini to ślady działalności naszych przodków mogłyby się nie zachować do naszych czasów.
Zobacz również: Bezpieczna podróż autokarem
Pierwsza wzmianka w literaturze pojawia się dopiero w artykule napisanym w 1948 na podstawie sprawozdania K. Kowalskiego. Nosi on tytuł „Projekt rezerwatu Sokole Góry”. Więcej treści poświęcono temu zabytkowi w „Jaskiniach Polskich”. 14 kwietnia 1985 wyprawa zainicjowana przez grotołazów: H. Dłubisa, P. Krzyształowicza, J. Sondeja, M. Mazura i odbywająca się pod kierownictwem M. Miklas zaowocowała eksploracją głębszych partii Jaskini. Osiągnięto wówczas poziom -68,3 metra.