Aby cewka zapłonowa w aucie zabytkowym spełniała dobrze swoje zadanie, musi być w pełni sprawna. A wiec musi przede wszystkim być zdolna do wytworzenia wysokiego napięcia o pożądanej wartości i dostarczyć dostatecznie dużą moc do elektrod świecy zapłonowej. Ponadto musi być zdolna do wytwarzania w ciągu minuty co najmniej tylu impulsów zapłonowych, ile jest konieczne do pracy danego silnika na najwyższych obrotach. Z reguły cewki są zdolne wytworzyć kilkakrotnie więcej tych impulsów, niż potrzeba, czyli od 8000 wzwyż do kilkunastu tysięcy.
Organoleptyczne badanie jakości cewki zapłonowej w warunkach domowych, bez dostępu do laboratoryjnych urządzeń pomiarowo-kontrolnych jest w praktyce ograniczone do jej oględzin, a zwłaszcza do oględzin zewnętrznej powierzchni jej izolatora.
Zobacz też: Jak wymienić tarczę sprzęgłową?
Powinna ona być gładka, bez najmniejszych spękań i bez śladów po wcześniejszych wyładowaniach elektrycznych lub bez ścieżek prądów błądzących. Ponadto musi być czysta, wolna od przyklejonych drobin zanieczyszczeń, zwłaszcza zanieczyszczeń tłustych, oleistych lub higroskopijnych.
Badanie wielkości wytwarzanego przez cewkę zapłonową wysokiego napięcia bez specjalnej wysokonapięciowej sondy, pracującej do 50 kV, daje zazwyczaj bardzo przybliżone wyniki, co dla codziennej eksploatacji samochodu nie ma żadnego znaczenia.
Ważne jest jedynie stwierdzenie, czy wysokie napięcie ma wartość większą od najmniejszej, przy której silnik jeszcze jest w stanie pracować prawidłowo. Można to bardzo ławo sprawdzić, przy zachowaniu szczególnej ostrożności. Metoda ta jest jednak niebezpieczna dla osób z elektronicznymi rozrusznikami serca i innymi wszczepionymi urządzeniami wspomagającymi pracę organizmu.
Po wyjęciu z kopułki rozdzielacza zapłonu przewodu zapłonowego, który łączy go z cewką zapłonową, należy zbliżyć tę końcówkę do dowolnego metalowego przedmiotu połączonego z karoserią lub silnikiem. Nie trzymać przewodu zapłonowego gołą dłonią, lecz przez jakiś dobry izolator, np przez wielokrotnie złożoną torebkę foliową, lub płaskoszczypami z izolowanymi rękojeściami.
Zobacz też: Jak kupić używane auto? – sprawdzenie karoserii
Po uruchomieniu rozrusznika w naszym aucie zabytkowym należy obserwować pojawiającą się iskrę elektryczną, a zwłaszcza jej intensywność i długość. Prawidłowa iskra, zapewniająca dobrą pracę silnika, powinna mieć podczas opisanego testu długość nie mniejszą niż 7 mm w powietrzu względnie suchym. Długość ta oznacza, że wytwarzane przez cewkę wysokie napięcie ma wartość co najmniej 10, a prawdopodobnie nawet 14 kV.