Alfa Romeo już od czasów przedwojennych ubiera swoje samochody w kreacje od niezależnych designerów motoryzacyjnych. Nie inaczej było z modelem Giulietta, który w sportową kreację przyodziało studio projektowe Bertone. W rezultacie powstał model Sprint Speciale, po raz pierwszy zaprezentowany w 1959 roku. Obecnie jest to jedno z najbardziej pożądanych aut wyprodukowanych przez Alfa Romeo.
Giulietta Sprint Speciale: prace projektowe
W latach 50. dwudziestego wieku Franco Scaglione, włoski designer pracujący w studiu Bertone, rozpoczął prace nad koncepcyjnymi samochodami o bardzo niskim współczynniku oporu aerodynamicznego Cx, zostały one zamówione przez Alfa Romeo. Efektem jego prac były trzy koncepty o nazwie B.A.T., czyli po włosku Berlina Aerodinamica Tecnica które powstały na modelu 1900 SS. Między 1953 a 1955 co roku Bertone prezentowało kolejny koncept B.A.T., o nazwach BAT5, BAT7 oraz BAT9. Najniższy współczynnik Cx osiągnięty przez jeden z tych modeli wynosił 0,19, co na ówczesne czasy było wartością rewolucyjną.
Firma Alfa Romeo zdecydowała się wykorzystać wyniki prac Scaglione przy produkcji dwudrzwiowego coupe, które mogłoby rywalizować z niemieckim Porsche 356 na torze i na ulicy. Na podstawę nowego auta została wybrana zaprezentowana w 1954 roku mała Giulietta, a dokładnie jej zmodernizowana w 1957 r. wersja, czyli tzw. seria 101.
Pierwszy prototyp modelu o nazwie Giulietta Sprint Speciale by Bertone został zaprezentowany publiczności w 1957 roku na salonie w Turynie. Był krótszy niż Gulietta ze względu na zmniejszoną o 130 milimetrów płytę podłogową, zaś dzięki wykorzystaniu rozwiązań zaczerpniętych z konceptu BAT9 współczynnik oporu powietrza wynosił 0,28. Taki sam wynik został osiągnięty w pierwszej wersji produkcyjnej Sprint Speciale, co uczyniło z niej rekordzistkę. Przez 20 lat żaden inny seryjnie produkowany samochód produkowany samochód nie mógł się poszczycić niższym Cx.
Po turyńskiej prezentacji przedstawiono jeszcze dwa prototypy nowego auta. Obie prezentacje odbyły się w 1958 roku, pierwsza na salonie genewskim na wiosnę, do drugiej doszło jesienią, już we Włoszech. Wersja produkcyjna ujrzała światło dzienne w czerwcu 1959 roku. Alfa Romero była tak pewna swojego auta, że na oficjalnej premierze udostępniła pierwsze 20 egzemplarzy Spirit Speciale dziennikarzom do testów na włoskim torze Monza.
Ta pierwsza seria nosiła oznaczenie 750SS. Charakteryzowała się szybami z plexi zamiast szkła oraz niską przednią częścią maski samochodu - z tego powodu bardzo szybko zyskała przydomek „low nose”. Została wyprodukowana tylko w 101 egzemplarzach. Tyle bowiem sztuk wystarczyło, aby wypełnić wymagania FIA konieczne do wystawienia nowego samochodu do wyścigów. Ówczesna strategia Alfa Romeo zakładała bowiem, że nowe auto będzie rywalizować z niemieckimi, lekkimi coupe nie tylko na drodze ale także na torze. Model zaprojektowany przez firmę Bertone wypadał znakomicie w kwestii aerodynamiki, jednak o wiele gorzej pod względem masy samochodu. Z tym problemem lepiej poradziło sobie inne włoskie studio designerskie, Zagato, które również opracowało swój model na zlecenie Alfa Romeo. I ostatecznie to auto konkurencji zostało wybrane do programu wyścigowego.
Ale zarząd Alfa Romero nie porzucił Spirit Speciale, tylko zdecydował się użyć projektu samochodu wyścigowego do wyprodukowania luksusowego coupe przeznaczonego na drogi. Sprint Speciale zyskało w ten sposób szyby ze szkła, stalowe drzwi zamiast aluminiowych oraz zderzaki z przodu i z tyłu. Inżynierowie firmy podnieśli też przód samochodu o 70 milimetrów, aby uzyskać homologację na terenie USA. W ten sposób auto straciło swój „niski nos”.
Giulietta Sprint Speciale: silnik i układ napędowy
aleMechanicznie Sprint Speciale zbliżyła się do seryjnej Giulietty 101. Pod maską znalazł się czterocylindrowy silnik o pojemności 1,3 litra, wyposażony w gaźniki Webera, którego moc wynosiła 100 koni mechanicznych. Pozwalało to temu aerodynamicznemu autu rozpędzić się do nieco ponad 200 kilometrów na godzinę. Seria druga Sprint Speciale została zaprezentowana na salonie genewskim w 1960 roku i była produkowana aż do 1963 roku, gdzie została zastąpiona trzecią serią, wyposażoną w silnik 1,6 litra, wzięty z modelu Giulia, następcy Giulietty. Oprócz 101 egzemplarzy wyprodukowanych w 1959 roku, między 1960 a 1963 rokiem powstało jeszcze 1366 Sprint Speciale 1.3, zaś między 1963 a zakończeniem produkcji w 1966 roku Bertone zbudowało kolejne 1400 egzemplarzy z silnikiem 1.6.
Obecnie te auta są bardzo poszukiwane przez kolekcjonerów, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych. Ceny zadbanych egzemplarzy często przekraczają 120 000 dolarów. Samochód ze zdjęć został wystawiony na aukcję podczas tygodnia motoryzacyjnego w Monterey. Jego nabywca zapłacił za niego 165 000 dolarów.
Źródło: Michał Wróbel firmy Lion’s Bank