Wtedy to, latem 1865 roku w Reutlingen, w firmie, należącej do początkującego wówczas przemysłowca, Gottlieba Daimlera pojawił się dziewiętnastoletni, niezwykle uzdolniony człowiek. Firma zatrudniała głownie osoby bezdomne i sieroty przy produkcji maszyn, wag i narzędzi rolniczych. Młody człowiek, o którym mowa, był bezdomnym sierotą i pewno jego los byłby podobny do tysięcy ludzi, skazanych na życie na marginesie, gdyby nie czujne oko Daimlera. Zauważył on, że młodzieniec poświęca mnóstwo czasu na rysowanie szkiców i planów produkowanych w firmie maszyn i urządzeń. Tym niezwykłym młodym człowiekiem, osieroconym w dzieciństwie i wiodącym przez wiele lat żywot sieroty, był późniejszy konstruktor, jeden z najzdolniejszych w historii światowej motoryzacji, Wilhelm Maybach.
Daimler szybko zorientował się, że ma przed sobą geniusza i postanowił jego talent zamienić na pieniądze. Obu panów dość szybko połączyły więzy przyjaźni, co zaowocowało już wkrótce wspólnym stworzeniem przez nich firmy produkcyjnej o ogromnym potencjale, szybko wchodzącej na niemiecki rynek motoryzacyjny. Firma realizowała z ogromnym powodzeniem niezwykłe pomysły Maybacha, takie jak zaprojektowany przez niego już w 1876 roku spalinowy silnik czterosuwowy, albo pierwszy szybkoobrotowy silnik z pionowo ustawionym cylindrem, z zaprojektowanym przez Maybacha znakomitym gaźnikiem, pierwszym w historii motoryzacji z komorą pływakową i pływakiem, odcinającym dopływ nadmiaru paliwa. W 1889 roku Maybach zaprojektował dwucylindrowy widlasty silnik chłodzony wodą, a 10 lat później cały, czteromiejscowy samochód z napędem przenoszonym na tylną oś za pomocą pasa transmisyjnego. Rok później opracował plany pierwszego Mercedesa, auta które okrzyknięto „prawdziwym samochodem”.
Zobacz też: Historia motoryzacji: pierwsze auta ze znakiem BMW
W 1907 roku Maybach opuścił firmę Daimlera i wraz z synem, Karlem, skierował swoje zainteresowania z samochodów, na maszyny latające. Inspiracją do działań w tej branży była katastrofa sterowca LZ 4, napędzanego przez silnik wyprodukowany w zakładach Daimlera. Obaj panowie Maybach zaprojektowali wówczas silnik z całkiem nowymi rozwiązaniami technicznymi, który ich zdaniem powinien być odpowiedniejszy dla sterowców, niż produkty Daimlera. Graff Zeppelin, twórca sterowców, nie zastanawiał się długo. Szybko uruchomił produkcję zaprezentowanych mu silników, mianując Karla Maybacha dyrektorem technicznym stworzonej specjalnie w tym celu fabryki.
Silniki zaprojektowane przez Maybachów okazały się znakomite, co pozwoliło na uruchomienie regularnej komunikacji lotniczej nawet na dużych dystansach, w tym do Ameryki. Wilhelm i Kar Maybach po 10 latach pracy w branży lotniczej stali się udziałowcami firmy Zeppelina, posiadając 40% jej akcji i mogli spokojnie „powrócić na ziemię”, do porzuconej wcześniej branży motoryzacyjnej. Powołali wówczas do życia firmę Maybach-Motorenbau GmbH i rozpoczęli prace nad projektem auta własnej konstrukcji, z ramą wyprodukowaną w firmie Mercedes-Benz. Ostateczna wersja tego auta, Maybach Type W3, powstawała aż 2 lata i po raz pierwszy została zaprezentowana podczas berlińskiej wystawy samochodowej w 1921 roku.
W 1929 roku firma Maybach zaprezentowała światu swój znakomity pojazd, Maybach Type Zeppelin DS 8 z dwunasto-cylindrowym silnikiem, podobnym do stosowanych wcześniej w sterowcach. Samochód ten osiągał prędkość do 93 mil na godzinę, czyli blisko 150 km/godz. Był to samochód bardzo luksusowy i komfortowy, o wysokim standardzie. Każdy jego egzemplarz był wytwarzany w całości ręcznie. Przez 20 lat wyprodukowano zaledwie około 1800 takich aut, czyli mniej, niż tygodniowo wytwarzała seryjnie produkowanych aut firma Opel w 1935 roku.
Zobacz też: Historia motoryzacji: trudne początki silnika spalinowego
Podczas II wojny światowej firma Maybach jako jedna z nielicznych niemieckich firm samochodowych, nie produkowała pojazdów bojowych, lecz jedynie silniki do nich, w tym także do czołgów, a także silniki do łodzi i okrętów, silniki do lokomotyw spalinowych itp. Po zakończeniu wojny firma nie powróciła na rynki motoryzacyjne, przez blisko ćwierć wieku zajmując się wytwarzaniem dużych silników dla potrzeb wojska, kolejnictwa i przemysłu okrętowego. Triumfalny powrót nastąpił dopiero na początku XXI wieku, kiedy firma Maybach Maybach-Motorenbau GmbH została zakupiona w 2003 roku przez koncern Daimler-Chrysler, ten sam który przejął także firmę Mercedes Benz.
Obecnie Maybach Manufaktur wytwarza samochody wyłącznie na konkretne zamówienie w zakładach w Sindelfingen. Są to bardzo luksusowe modele oznaczone 57 i 62, a także 52S i 62S nadal z dwunastocylindrowymi silnikami, ale o większej mocy, a także wersja Landaulet z otwieranym dachem. Modele te odświeżają pamięć o dawno zapomnianej nazwie „Zeppelin”, używanej dla samochodów Maybach, produkowanych od końca lat dwudziestych do wybuchu II wojny światowej.
Obecne ceny Maybachów mogą przyprawić o zawrót głowy. Maybach 57S model z 2006 roku z silnikiem sześciolitrowym V12 biturbo kosztuje dziś w sprzedaży „z drugiej ręki” około 400 tysięcy dolarów.