Japonia

Wiza, przepisy wjazdowe

Zniesiony został obowiązek wizowy między Polską a Japonią przy wjazdach do 90 dni pobytu w celu turystycznym, prywatnym lub służbowym. Jeżeli obywatel polski udaje się do Japonii w innym celu, np. podjęcia pracy czy studiów, obowiązany jest do uzyskania wizy w japońskim urzędzie konsularnym w kraju zamieszkania, ponieważ nie ma możliwości uzyskania wizy na granicy. Posiadanie biletu powrotnego albo środków na jego zakupienie nie jest wymagane przy wjeździe, może mieć jednak wpływ na decyzję o pozwoleniu na wjazd podejmowaną przez urzędnika imigracyjnego na przejściu granicznym.

Obywatele polscy nie mają formalnego obowiązku dysponowania określoną ilością pieniędzy na każdy dzień pobytu. Urzędnicy imigracyjni mogą jednak zażądać udokumentowania posiadania środków finansowych i ocenić, czy są one wystarczające na pokrycie kosztów pobytu w Japonii, zgodnie z deklarowanym celem podróży. Obcokrajowcy, którzy nie dysponują odpowiednimi środkami finansowymi na cały okres pobytu, mogą być posądzeni o przyjazd w celach zarobkowych i w konsekwencji urzędnik imigracyjny może nie wyrazić zgody na ich wjazd i pobyt na terytorium Japonii. Przy wjeździe bezwizowym – do 90 dni – paszport powinien być ważny co najmniej 3 miesiące od daty planowanego wjazdu na terytorium Japonii, a w przypadku wjazdu na podstawie wizy – odpowiednio dłużej, tak by umożliwiał powrót do kraju jeszcze w okresie ważności paszportu. W ważnych sytuacjach losowych można przedłużyć pobyt w Japonii ponad 90 dni pod warunkiem złożenia odpowiedniego wniosku w urzędzie imigracyjnym w Tokio co najmniej 10 dni przed wygaśnięciem prawa pobytu.

Przepisy celne

Towary zwolnione z cła: ubrania, artykuły toaletowe, przedmioty osobistego użytku, przedmioty potrzebne do wykonywania zawodu podczas pobytu w Japonii. Alkohol i wyroby tytoniowe mogą bez cła wwozić osoby dorosłe (po ukończeniu 20. roku życia) w następujących ilościach: 3 butelki alkoholu (jedna butelka = ok. 760 cc), cygara – 100 szt., papierosy – 400 szt., inny rodzaj tytoniu – 500 g; ponadto 2 uncje perfum (1 uncja = ok. 28 cc), prezenty i przedmioty osobistego użytku (w ilości nie wskazującej na to, że są przeznaczone na sprzedaż), których łączna wartość – w cenach z kraju zakupu – nie przekracza 200 tys. JPY.

Można wwieźć dowolną ilość pieniędzy, ale kwotę przekraczającą 1 mln JPY należy zadeklarować. Należy też zadeklarować złoto w sztabkach. Do Japonii można wwieźć zapas leków na własny użytek na okres 2 miesięcy oraz 24 szt. paraleków do stosowania zewnętrznego. W przypadku przekroczenia tych limitów należy skontaktować się z regionalnymi biurami do spraw zdrowia i opieki medycznej (na lotniskach). Obowiązuje zakaz wwożenia żywności pochodzenia zwierzęcego (różnego rodzaju wędlin itp., nawet jeżeli są to produkty zakupione w sklepach bezcłowych na europejskich lotniskach), kwiatów (także ciętych), owoców, roślin i nasion. Ponadto obowiązuje bezwzględny zakaz wwożenia narkotyków, stymulantów (amfetamina, metamfetamina), substancji psychotropowych. Nie wolno wwozić przedmiotów imitujących monety lub banknoty papierowe, a także książek, rysunków i innych przedmiotów o treści pornograficznej. To samo dotyczy przedmiotów chronionych prawem patentowym, wobec których są zastrzeżone prawa autorskie (np. projekty), oraz broni i amunicji.

Do Japonii można wwieźć zwierzęta pod warunkiem przedstawienia ich świadectwa zdrowia. Przy przekraczaniu granicy muszą być jednak zbadane przez urzędników decydujących o konieczności kwarantanny, której są zazwyczaj poddawane przez 2 tygodnie, na koszt właściciela. W przypadku kotów i psów niezbędne jest zaświadczenie o szczepieniu przeciw wściekliźnie.

Przepisy prawne

Prawo japońskie jest bardzo surowe dla przemycających narkotyki, broń, amunicję i treści pornograficzne. Przedłużenie pobytu bez ważnej wizy uznawane jest za przekroczenie przepisów imigracyjnych i zagrożone karą wydalenia z Japonii na własny koszt z zakazem wjazdu na jej terytorium przez 5 lat.

Meldunek

Nie ma obowiązku meldunkowego dla obcokrajowców przybywających do Japonii na okres do 90 dni.

Ubezpieczenie

Polisy polskich firm ubezpieczeniowych z reguły nie są honorowane. Należy sprawdzić przed przyjazdem (w biurze podróży lub firmie ubezpieczeniowej), czy ubezpieczenie jest ważne w Japonii. Trzeba też uzyskać nazwę i numer telefonu miejscowego przedstawicielstwa firmy ubezpieczeniowej.

Szczepienia, służba zdrowia

Nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych. Nie wymaga się zaświadczeń o szczepieniach od osób przyjeżdżających do Japonii. Kwarantanną objęci są wyłącznie obywatele tych państw, które zostały uznane za zagrożone epidemią. Osoby cierpiące na choroby przewlekłe (np. choroby układu krążenia) powinny zdawać sobie sprawę, że w Japonii zdarzają się zmiany ciśnienia nawet o kilkadziesiąt jednostek w ciągu dnia, a latem jest tu wyjątkowo duszno i parno. Alergicy powinni mieć na uwadze dużą koncentrację alergenów (pleśni, grzybów) przez cały rok, a wiosną – pyłków kwitnących roślin. Stąd też celowe jest zabranie ze sobą zapasu leków na cały okres pobytu. Warto też mieć list od lekarza (w języku angielskim), który może być potrzebny w razie kontroli celnej.

Tylko niektóre leki importowane do Japonii można kupić w American Pharmacy w Tokio, w dzielnicy Ginza. W japońskiej farmakologii jest wiele leków stosowanych na całym świecie. Nie ma tu aptek całodobowych, ale leki podstawowe można kupić w większych sklepach. W zakresie usług medycznych panuje duża konkurencja, stąd znaczne różnice w ich cenach: koszt wizyty lekarskiej waha się od ok. 3 do nawet 30 tys. JPY, doba pobytu w szpitalu kosztuje od 10 do 30 tys. JPY plus kilka tysięcy JPY za wyrobienie specjalnej karty pacjenta. Ceny usług stomatologicznych również są zróżnicowane (np. ekstrakcja zęba – od 5 do 15 tys. JPY). Z lekarzem przeważnie można porozumieć się tylko w języku japońskim. Czynne są szpitale z obsługą międzynarodową, np. Saint Luke Hospital w Tokio – duża, bardzo dobrze wyposażona placówka.
INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Obowiązuje ruch lewostronny.

Międzynarodowe prawo jazdy wydane w Polsce nie jest uznawane przez tutejsze władze. Procedura ubiegania się o japońskie prawo jazdy uniemożliwia wypożyczenie i prowadzenie pojazdu podczas krótkiego pobytu turystycznego. Przy dłuższym pobycie w celu uzyskania japońskiego prawa jazdy należy złożyć w Centrum Ruchu Drogowego legitymację Alien Card wydawaną obcokrajowcom zamieszkałym i pracującym w Japonii (mającym stałe miejsce zameldowania), kserokopię paszportu i tłumaczenie polskiego prawa jazdy na język japoński. Należy również wykonać obowiązkowe badania okulistyczne i wnieść stosowną opłatę (4,5 tys. JPY).

Podróżowanie po kraju

Nie ma ograniczeń. Japonia ma bardzo rozwiniętą sieć połączeń komunikacyjnych – autobusowych, kolejowych, lotniczych. W Tokio doskonale funkcjonuje metro i kolej. Środki transportu są szybkie i punktualne. Jednak większość informacji na ich temat jest w języku japońskim. Autostrady, drogi szybkiego ruchu, przejazdy tunelami są płatne. Parkowanie – tylko w wyznaczonych miejscach.

---

Bezpieczeństwo

Zagrożenie przestępczością jest znikome, rzadko zdarzają się rozboje, gwałty, kradzieże, morderstwa. Należy jednak zachować ostrożność w mało uczęszczanych miejscach w nocy oraz w dzielnicach rozrywki. Młode, atrakcyjne kobiety muszą być wyczulone na propozycje pracy w charakterze hostessy: z reguły „pracodawcy” oczekują bardzo rozszerzonego zakresu usług, nie zawsze pokrywającego się z wyobrażeniem o tym zawodzie.

Należy pamiętać, że Japonia, w tym Tokio, leży w strefie aktywnej sejsmicznie. Wiele osób obawia się wielkiego trzęsienia ziemi, które stanowiłoby zagrożenie dla miasta i kraju.

Obyczaje

Japonia jest odmiennym kulturowo krajem i kieruje się odrębnymi zasadami obyczajowymi. Japończycy są tolerancyjnym narodem, należy jednak unikać niezręcznych sytuacji i respektować miejscowe zwyczaje. Nie wolno śmiać się i żartować z Japończyków (np. ze sposobu chodzenia czy ubierania się Japonek), wchodzić w butach do domu lub świątyni. Właściwym gestem przy powitaniu i pożegnaniu jest ukłon – tym głębszy, im większy mamy szacunek dla rozmówcy.

W kontaktach z obcokrajowcami coraz częściej Japończycy podają rękę. Przywiązuje się tu dużą wagę do statusu poznawanego człowieka, do jego wykształcenia, miejsca pracy. Stąd bardzo ważna jest w tym kraju wizytówka: podaje się ją oburącz, patrząc w oczy obdarowywanemu; po otrzymaniu wizytówki należy przeczytać nazwisko i dopiero wtedy ją schować. W Japonii nie ma zwyczaju dawania napiwków. Przed wejściem do metra, pociągu, autobusu należy ustawić się w kolejce osób oczekujących. Przyjęte jest poruszanie się lewą stroną chodnika czy schodów.

Święta

W 2007 r. w Japonii obowiązują następujące dni świąteczne: 1, 8 stycznia, 12 lutego, 21 marca, 30 kwietnia, 3, 4, 5 maja, 16 lipca, 15 sierpnia, 17, 24 września, 8 października, 3, 23 listopada, 23 grudnia.

Przydatne informacje

• Japonia położona jest w aktywnym sejsmicznie rejonie świata, często występują tu trzęsienia ziemi, zdarzają się morskie fale sejsmiczne – tsunami. Występuje tu pora deszczowa, tajfuny;
• Klimat kraju jest uciążliwy latem (wilgotność w porze deszczowej sięga 90 proc.). Jest on zróżnicowany na poszczególnych wyspach. Japończycy bardzo bronią się przed agresywnym słońcem. Należy stosować kremy z filtrami UV o wysokim stopniu blokady;
• Zazwyczaj na przełomie roku, a także na przełomie kwietnia i maja oraz w połowie sierpnia (Zaduszki japońskie) nieczynne są banki, urzędy państwowe, większość sklepów i restauracji;
• Korzystanie z kart kredytowych wydanych w Polsce jest ograniczone; można korzystać z kart VISA i MasterCard. Napotyka się trudności przy płaceniu nimi w niektórych sklepach, szczególnie poza dużymi miastami;
• Pieniądze można wymieniać w bankach lub nielicznych kantorach wymiany walut, po kursie dnia, okazując paszport;
• Nie powinno być problemu z zakwaterowaniem, ale ceny są wysokie, szczególnie w hotelach w Tokio. Za jednoosobowy pokój (bez śniadania) płaci się od 7 do 18 tys. JPY. Za nocleg w tradycyjnym zajeździe – ryokan – najniższa cena to 10 tys. JPY. Schroniska młodzieżowe (w japońskim stylu) są tańsze: nocleg w sypialni wspólnej kosztuje ok. 3 tys. JPY, w sypialni jedno- lub dwuosobowej – ok. 5 tys. JPY (bez śniadania). Należy dokonywać rezerwacji z wyprzedzeniem;
• Nie ma problemu z wyżywieniem. W sklepach można kupić gotowe do spożycia warzywa i ryby smażone lub gotowe dania, które personel sklepu podgrzewa na poczekaniu. Można skorzystać z tanich, całodobowych barów szybkiej obsługi (ryż z dodatkiem warzyw, mięsa – ok. 800 JPY). Są bary typu fast food. Oprócz barów i restauracji japońskich, których w Tokio i innych miastach jest bardzo dużo, są również restauracje chińskie, włoskie, francuskie. W porze lunchu ceny w barach i restauracjach są zazwyczaj niższe niż wieczorem. Na ulicach jest dużo automatów z zimnymi i ciepłymi napojami;
• W całej Japonii woda z kranu nadaje się do picia;
• Urzędy pocztowe czynne są krótko – do 17.00;
• Odradzamy zwiedzanie muzeów w dni świąteczne ze względu na dużą liczbę odwiedzających. Bilety są dosyć drogie; dzieciom i studentom przysługują bilety ulgowe po okazaniu legitymacji.
• W Japonii jest inne napięcie prądu niż w Europie: 100 V prąd zmienny 50 Hz w Tokio i w rejonie Oceanu Spokojnego. Nie warto zabierać ze sobą urządzeń elektrycznych nie dostosowanych do tych parametrów;
• Przydatne numery telefonów: policja – 110, pogotowie ratunkowe – 119, straż pożarna – 119.

Informacja dot. znowelizowanej Ustawy o kontroli ruchu granicznego i uchodźcach w Japonii.

Komunikat z dnia 21 listopada 2007 r.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych informuje, iż w dniu 23 listopada 2007 r. wchodzi w życie w Japonii znowelizowana Ustawa o kontroli ruchu granicznego i uchodźcach. Przewiduje ona obowiązek udostępniania odcisków palców i wykonania zdjęcia twarzy podczas kontroli granicznej w stosunku do wszystkich cudzoziemców wjeżdżających do Japonii, z wyjątkiem osób:

• posiadających zezwolenie na osiedlenie się z powodów szczególnych,
• niepełnoletnich do 16 roku życia,
• przebywających w Japonii w celu pełnienia obowiązków dyplomatycznych lub służbowych,
• zaproszonych przez szefów organów administracji państwowej,
• uznanych w rozporządzeniu Ministerstwa Sprawiedliwości jako pełniące takie same funkcje jak w punkcie 3 lub 4.

Stolica: Tokio,
Waluta: jen (JPY);
1 EUR = ok. 150 JPY; 1 USD = ok. 118 JPY,
Język urzędowy: japoński.

źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych